"Bij rust dacht ik: lekker de tweede helft in de schaduw"

"Toen volgden de twintig meest bijzondere seconden uit mijn loopbaan"

27 december 2014 om 07:49

Naast onder meer Arjen Robben, Memphis Depay, Ron Vlaar en Tim Krul was Dirk Kuyt ook zeker één van de hoofdrolspelers van het afgelopen WK. De routinier verraste vriend en vijand door in Brazilië uit te groeien tot een enorm waardevolle kracht in Oranje. 

Denk aan Kuyt en het WK in Brazilië en je denkt al snel aan zijn wedstrijd tegen Mexico. Op de overlijdensdag van zijn vader speelde de aanvaller zijn honderdste interland, tegen Mexico. Mede dankzij een enorme dosis overlevingsdrang van Kuyt, die het WK nog op de bank begon, werd de kwartfinale bereikt.

"Ik was vastberaden. Ik dacht: het is het lot dat hier vandaag alles samenkomt. Ik voelde extra spanning, maar ik voelde me ook ijzersterk", blikt Kuyt in het Algemeen Dagblad terug. In de eerste helft speelde hij als linksback vól in de zon. "Bij rust dacht ik: lekker de tweede helft in de schaduw. Maar toen zei Van Gaal: 'Je gaat naar rechts'. Wéér vol in die zon."

Oranje had het moeilijk, maar knokte zich uiteindelijk twee minuten voor het einde naast Mexico, uit een door Kuyt afgedwongen corner. Even later volgt met een penalty zelfs al de ultieme mogelijkheid op de zege. "Toen volgden misschien wel de twintig meest bijzondere seconden uit mijn loopbaan", vertelt Kuyt.

"Ik weet nog hoe ik naar Robben liep. Dolblij dat-ie die penalty had geforceerd. Zegt Arjen: 'Ja, maar om die reden ga ik 'm nu zelf niet nemen. Ik wil dat jij hem neemt'. Ik ben in mijn leven nog nooit weggelopen voor een penalty, ik neem ze altijd, maar ik voelde nu: dit is al zo'n emotioneel beladen dag, als ik dit óók nog op mijn nek neem, wordt het té zwaar", aldus Kuyt, die Huntelaar de penalty zag nemen.

Met succes. Huntelaar schoot raak en Oranje plaatste zich voor de kwartfinale. Kuyt ging huilend op zijn knieën en werd na afloop gehuldigd voor zijn honderdste interland. "Ik heb toen kort gespeecht en verteld over mijn vader, over de symboliek. Ik weet nog dat ik zei: 'Mijn vader is trots op me, maar ik weet zeker dat hij ook trots is op dit team'. Hoe we voor elkaar hebben gestreden, dat zou hij bijzonder hebben gewaardeerd", besluit hij in het AD.