'Depay verdiende dit, maar hij gaat zich realiseren dat hij harder moet werken'

Frans Raaijmakers
LIVERPOOL

Een bewolkte dag in Liverpool. Het weer nodigt niet uit tot vrolijkheid, maar toch waait een aanstekelijke lach over het terrein van Albert Dock. Daar, in een van de vele opgeknapte pakhuizen, houdt een voetballer met indrukwekkende torso een nieuw paar Nike Hypervenom 2 schoenen de lucht in. Het is Romelu Lukaku (22), de spits van Everton.

Dat de Belg zojuist op zijn vrije dag halsoverkop vanuit Brussel naar Liverpool is gevlogen voor een fotoshoot tast zijn humeur niet aan. Sterker nog, de goalgetter staat met opgetrokken mondhoeken voor de camera om de nieuwste schoen van sponsor Nike aan te prijzen. Die houding blijkt niet gespeeld, want ook als de fotograaf zijn toestel na een klein uur opbergt staat een glimlach op zijn gezicht gebeiteld.

Zijn opgewekte bui is deels te verklaren door zijn winnende doelpunt in de wedstrijd tegen West Ham United, afgelopen weekend. Daarmee bereikte de aanvaller de grens van twintig doelpunten in alle competities dit jaar, iets wat maar één speler van The Toffees voor hem lukte. Lukaku grinnikt. "Ja, ik ben iemand van de statistieken", verduidelijkt hij met een knipoog aan VoetbalPrimeur. "Eerlijk gezegd had ik dat aantal vooraf al in mijn hoofd zitten."

Toch hadden dat er zeker vijf meer kunnen zijn, bekent Lukaku. Het was een raar seizoen, met ups en downs. Everton liep Europees voetbal mis en de Belg kampte met verschillende blessures, onder meer aan de hiel en hamstring. Daarnaast had de spits tijd nodig om de draad op te pakken na de opname van zijn zieke vader en de dood van zijn verongelukte vriend en Wolfsburg-speler Junior Malanda.

Je gaf zelf aan dat het niet je beste seizoen was, maar er is ook behoorlijk wat gebeurd met je. Kun je dan toch tevreden zijn?
Lukaku, na een pauze: "Ja, ik denk het wel. Ik heb er toch nog twintig gemaakt. Al vraag ik me wel af wat er gebeurd zou zijn als ik het hele seizoen fit was geweest."

Kon je je überhaupt focussen na al die perikelen?
"Dat van mijn zieke vader was heel moeilijk. Had ik nooit eerder meegemaakt. Hij lag in het ziekenhuis tijdens het WK en daarom interesseerde dat toernooi mij eigenlijk niet. Daarna, aan het begin van het seizoen, raakte ik ook nog geblesseerd. Ik heb een spuit in mijn voet gezet om te kunnen spelen. Na een wedstrijd kon ik vaak niet lopen, mijn niveau daalde met vijftig procent. Ik zal andere jonge voetballers ook nooit een spuit aanraden. Uiteindelijk ben ik dit jaar vooral mentaal gegroeid. Als mensen twijfelden aan mij, gaf ik ze op het veld een antwoord. Daarvoor geef ik mezelf een schouderklop. Als ik volgend seizoen blessurevrij ben, moet ik die 25 goals met gemak halen."

Je deed bij Everton een stap terug nadat je op 19-jarige leeftijd al naar Chelsea ging. Je vriend Kevin de Bruyne volgde toen hij 21 was. Jullie hebben het allebei niet gered. PSV'er Memphis Depay maakt nu eenzelfde overstap van een kleinere competitie naar de absolute top. Hoe kijk jij tegen die transfer aan?
"Ik denk dat dit wel de juiste stap voor hem is. Ik ken Memphis van de keren dat hij in de jeugd tegen mijn broertje Jordan (nu KV Oostende, red.) speelde. Een goede voetballer die weet wat hij wil en alles doet om zijn doel te bereiken. Hij verdiende deze transfer naar Manchester United."

Wat gaat Depay daar straks meemaken?
"Hij zal zich realiseren dat hij harder moet werken. Je moet sterk zijn want je moet er echt elke wedstrijd staan. Als je voor zo'n club speelt, zijn er miljoenen voetballers die jouw plek willen. Als jij het slecht doet, dan heeft United genoeg geld om een vervanger te kopen. Ik ging naar Chelsea en speelde tijdens mijn eerste wedstrijden goed, maar er kwam nooit een vervolg. Ik dacht: 'Waarom laat hij (trainer André Villas-Boas, red) me nu niet staan?' Ik moest in mijn eerste jaar tot het einde van de competitie wachten op een basisplek."

Ben jij dan iemand die naar de trainer stapt?
"Het was voor mij daarna gewoon klaar. Ik wilde weg."

Heb je voor je gevoel een echte kans gehad?
"Nee. Balen."

Had je achteraf voor een tussenstap moeten gaan?
"Ach, je moet realistisch zijn. Natuurlijk was een tussenstap beter geweest. Maar Chelsea was de club waar ik van droomde. Anderlecht vroeg voor mij veel geld en zij waren als enige bereid het bedrag (twaalf miljoen plus bonusafspraken, red.) op tafel te leggen."

Spijt?
"Nee. Ik heb er veel geleerd. Vergeet niet dat ik 22 jaar ben. Er zijn spelers die op die leeftijd debuteren, maar ik heb al meer dan honderd goals gemaakt en word gezien als een volwassen speler. Dat laatste is soms lastig, maar ook een teken dat ik goed bezig ben. Mensen kijken naar me en praten over me."

Morgen in deel 2 blikt Lukaku vooruit: "De Champions League is de volgende stap."