Pittige kritiek op Cruyff door Van Basten: 'Dat perspectief is opmerkelijk'

'Heerlijk stormpje in een glas water, die column. Cruijff en Ajax zullen er niets mee doen, maar leuk dat het een keertje opgeschreven is', zo begint Pot. 'Het leukste aan de column van Marco van Basten waarin hij het 'Plan Cruijff' op de korrel neemt, is dat het helemaal geen deskundige column is. Hij had in hoofdlijnen ook geschreven kunnen zijn door een sceptische supporter. Het is een veredelde voxpop, eigenlijk.'

'Weliswaar verwijst Marco naar zijn loopbaan, maar in de passages waarin hij over Cruijff en het 'Plan' oordeelt, kiest hij met opvallende nadruk het perspectief van de buitenstaander: reportage op FOX gezien, wat een aanfluiting, is dit nou alles?'

'Dat perspectief is opmerkelijk. Van Basten had met veel bombarie en een scheut insiderskennis het perspectief van de ex-hoofdtrainer kunnen kiezen (want dat is hij). Of dat van de ex-jeugdtrainer (want dat is hij ook). Of gewoon dat van de ex-werknemer die kan meepraten over die beleidsplannetjes bij Ajax waaraan de ene werknemer zich committeert maar de andere werknemer stiekem lekker niet.'

'Maar nee. Hij werpt gewoon wat sceptische vragen op. Is dit het nou? Moesten híer nou al die mensen voor worden 'opgeknoopt'? Was dít een rechtszaak waard? Van Basten schreef op wat minstens de helft van de tribunebevolking bij Ajax denkt.' Een bewuste rol, denkt Pot. 'Johan Cruijff zal niet wakker liggen van Marco's stukje en in Cruijffiaanse kringen, bij Ajax, zal niemand naar hem luisteren, laat staan dat de column verandering teweeg zal brengen. Bij Ajax verandert eigenlijk nooit iets, dus nu ook niet.'

'Ondertussen is toch maar mooi een keer door een prominent opgeschreven wat veel Ajacieden denken, op de laconieke, onbezorgde toon van een man die het een zorg zal zijn hoe Johan Cruijff over hem denkt - en die de wetenschap dat dat vermoedelijk vice versa is als geruststellend ervaart. Als columnist heeft Marco van Basten in zekere zin de positie hervonden die hij als spits had: lekker jezelf zijn en je eigen dingetje doen, lekker scherp, af en toe de mensen blij maken maar vooral niet te veel echte verantwoordelijkheid op je nek. Precies zoals hij het wil, schat ik in. 'Dat is het goede nieuws: onze favoriete Marco is terug. En Marco's favoriete Marco vermoedelijk ook', besluit Pot.