Ongewone Van Dijk-weg naar top: 5 'omwegspelers' uit Nederlandse voetbal

Het plaatje van ambitieuze Nederlandse voetballers ziet er vaak hetzelfde uit. Eerst naar Ajax, Feyenoord of PSV in de top van de Eredivisie of daar vanuit de jeugd doorbreken en dan direct naar het buitenland. Het liefst meteen naar een Europese topclub, maar in veel gevallen net een stapje daaronder. De ladderloopbaan. Iedere keer een evenredig grote stap omhoog, en aan het einde van je carrière in dezelfde pas weer omlaag, tot je uiteindelijk uitkomt bij een lucratieve club in een minder aantrekkelijke competitie, of je eigen oude cluppie.

Dan zijn er nog de Nederlandse voetballers die direct sprinten naar de bovenste sport. Vaak zijn dit jeugdspelers in hun midtienerjaren of net doorgebroken spelers wiens hoofd door grootmachten op hol wordt gebracht door grote salarissen en geweldige faciliteiten. Negen van de tien keer heeft dat echter geen doorbraak in het eerste elftal van die topclub tot gevolg. Eerst jojoën de spelers tussen hun club en de mindere clubs waar ze aan verhuurd worden, om vervolgens toch te besluiten het een stapje omlaag te proberen en zo alsnog aan een goede carrièreopbouw werken. Jeffrey Bruma is daar een goed voorbeeld van. Niet doorbreken bij Chelsea en het via PSV en nu VfL Wolfsburg alsnog op de gebruikelijke manier doen.

'Omwegspelers'
En dan zijn er spelers als Van Dijk. Die niet het uitgestippelde pad afleggen maar het op hun eigen afwijkende manier vol omwegen doen. Van Dijk verliet zijn club FC Groningen niet voor één van de drie topclubs, terwijl dat wel van hem verwacht werd. Nee, hij vertrok naar het Schotse Celtic, een eigenwijze keuze die veel wenkbrauwen deed fronzen in Nederland. Want waarom zou je naar de laag ingeschatte Schotse competitie gaan, waar goede voetballers met de Schotse manier van voetballen eerder gebroken worden dan gemaakt? Van Dijk haalde zijn gelijk. Hij speelde zich in de kijker bij Engelse clubs, koos uiteindelijk voor Southampton en is inmiddels in beeld bij vrijwel iedere Engelse topclub in de Premier League. En zo kan hij op 25-jarige leeftijd middels een loopbaan vol zijwegen alsnog de top halen. Welke bekenden uit het Nederlandse voetbal bewandelden ook niet de gebaande paden, maar legden op een ongewone manier alsnog de weg, niet per se naar de top maar naar succes, met goed gevolg af?

Jimmy Floyd Hasselbaink
Heel veel gekker kun je een carrièreopbouw niet krijgen, maar Hasselbaink had er wel ontzettend veel succes mee. De spits begon in 1990 bij Telstar, verdiende een transfer naar AZ, moest na drie jaar terug naar de amateurs van Neerlandia/SLTOVV omdat hij geen nieuwe club kon vinden en belandde vervolgens via de Portugese clubs Campomaiorense en Boavista in Engeland, bij Leeds United. Binnen twee jaar werd hij daar topscorer van Engeland en eindigde hij met de club op de vierde plaats in de Premier League.

Na gesteggel met de clubleiding van Leeds verkaste Hasselbaink voor veertig miljoen gulden naar Atlético Madrid, waar hij in zijn enige seizoen in Spanje mede-topscorer werd met 29 goals en direct een terugkeer naar Engeland verdiende, naar Chelsea om precies te zijn. Ook daar werd hij een jarenlange hit. Via Middlesbrough, Charlton Athletic en Cardiff City kwam Hasselbaink aan het einde van zijn carrière in 2008.

Hyun-jun Suk
Nog zo'n extreem carrièreverloop. Hyun-jun Suk stond ooit met zijn tasje aan het trainingsveld van Ajax en vroeg aan Martin Jol of hij mee mocht trainen. Dat mocht hij, bij Jong Ajax, en een cultheld was geboren. De Zuid-Koreaan speelde niet veel in Amsterdam, maar verdiende daar wel een kans in het profvoetbal en kwam via FC Groningen in Portugal terecht, bij Maritimo. Ook bij zijn daaropvolgende clubs (Al-Ahli in Saoedi-Arabië en CD Nacional in Portugal) was Suk geen doelpuntenmachine, maar vorig seizoen deed hij het opeens alleraardigst bij Vitoria. Daarmee verdiende hij op wonderlijke wijze een transfer naar topclub FC Porto, waar hij nu door verhuurd wordt aan Trabzonspor en een contract tot medio 2020 heeft.

Marvin Zeegelaar
Nog zo'n schitterend voorbeeld van hoe vreemd een carrière kan verlopen. Marvin Zeegelaar speelde een handvol wedstrijdjes bij Ajax, maar werd te licht bevonden. Via Excelsior, Espanyol B, het Turkse Elazigspor, het Engelse Blackpool en het Portugese Rio Ave speelt de linksback nu ineens in de Champions League bij de in Portugal hoog aanschreven club Sporting Portugal. Waar de meeste voetballiefhebbers een jaar geleden nog niet gehoord hadden van Zeegelaar, staat de verdediger nu in basis tijdens bijzonder belangrijke Champions League-potjes tegen Real Madrid en Borussia Dortmund en heeft hij inmiddels al een oproep voor het Nederlands elftal op zak. Via een énorme omweg dus.

Quincy Promes
We sluiten af met een speler die eigenlijk in hetzelfde bootje als Van Dijk zit. Iemand die ook een transfer vanuit de Eredivisie maakte waarbij veel mensen hun vraagtekens zette en dachten: is dat nu wel zo'n verstandige move? Ja, is het antwoord daarop. Quincy Promes verruilde FC Twente in 2014 voor Spartak Moskou en leek daarmee buiten beeld te geraken, maar niets is minder waar. Ieder jaar behoort Promes tot de meest scorende spelers in de Russische competitie (38 competitiegoals totaal) en inmiddels is het bijna een zekerheidje dat de aanvaller binnen afzienbare tijd, net als Van Dijk, een mooie transfer naar een grote Europese club gaat maken.