Utrecht-middenvelder bevangen door zenuwen: 'Zelfs als m'n beste vriend jarig was'
Willem Janssen ervoer in het begin van zijn carrière grote wisselingen in emoties vlak voor een wedstrijd. Dat resulteerde in veel spanning en zelfs in overgeven. Dat vertelt hij in een interview met Voetbal International.
"De ene minuut had ik er heel veel zin in, de andere minuut voelde ik enorme zenuwen: Je móét je vandaag weer laten zien", zegt Janssen. "Dat uitte zich in negatieve gedachten: Als het maar goed gaat, als ik maar voldoe aan de verwachtingen. Dat continue heen-en-weergeslinger tussen emoties begon een paar dagen voor de wedstrijd. Mijn voorbereiding was ook altijd heel strak. Twee dagen van tevoren kwam ik de deur niet meer uit. Ook niet als mijn beste vriend jarig was."
"Voordat we het veld op liepen, ging ik altijd naar de wc. Eerst bleef het bij kokhalzen, maar later werd dat spugen", aldus de middenvelder. "Dan maakte ik me de week erna weer druk: Ik zal toch niet weer moeten spugen? Dan gebeurde het sowieso. Ik ging minder eten, ik dacht dat het misschien daaraan lag."
Met de hulp van een mental coach gaat het beter. "Ik leerde doelen stellen. Op lange termijn, maar ook in een wedstrijd. Bijvoorbeeld: Ik wil vandaag drie keer op doel schieten. Heel stom eigenlijk, maar zo konden mijn gedachten op die doelen worden gericht, want díé moest ik halen. Negatieve, afwijkende gedachten werden zo veel mogelijk verplaatst. Ik zit nu ook minder in die tunnel. Ik kan meer genieten van het leven eromheen en ben minder bezig met wat anderen van me vinden."