Circus Don Leo
Het is alweer veel te lang geleden dat ik je schreef. Mijn excuses daarvoor. Uiteraard blijft je opdracht staan. Ik moet en zal schrijven over Leo Beenhakker, ook al zit hij al lang en breed weer in Polen.
Om te stellen dat we hebben genoten van deze charismatische voetbalcharmeur gaat wat ver, maar zijn ?call of duty? zorgde in ieder geval wel voor leven in de brouwerij. Een week lang sloeg Circus Don Leo de tenten op in Rotterdam. Uitverkochte voorstellingen leverde het, behoudens dan de persconferenties, niet op. Een week nadat de circusstoet Rotterdam had verlaten, ging de aandacht alweer uit naar een ontsnapte gorilla. Om maar aan te geven hoeveel indruk Beenhakker heeft gemaakt.
Toch was zijn poging dapper. Iedereen wil graag werken bij een club die draait en potentie heeft. Weinigen lopen echter warm voor een club vol onrust, zonder geld en op het tandvlees van een rampzalig seizoen. Beenhakker deed het en dat is in hem te prijzen. Wat me opviel was dat de media minder wegliepen met Don Leo dan gebruikelijk. Her en der was zelfs kritiek op het optreden van de trainersnomade, die in een week naar eigen zeggen de problemen van Feyenoord in kaart had gebracht. Peter Bosz deed er acht maanden over, al gaat die vergelijking natuurlijk wat mank.
Een beetje makkelijk was de conclusie van Beenhakker dat Feyenoord Co Adriaanse maar eens moest benaderen als nieuwe trainer. Het is maar goed dat ik bij het lezen van dat advies recht op m?n stoel zat, anders was ik geheid achterovergeslagen. Zonder dollen; Iedereen weet dat Adriaanse de man is die Feyenoord zoekt. Als geen ander kan hij redelijke spelers optimaal laten functioneren. Als geen ander weet hij gecontroleerd aan te vallen, getuige zijn zege in de Portugese liga. Persoonlijk denk ik zelfs dat het aantrekken van Adriaanse meer dan cruciaal is voor de Rotterdammers. Met de gewilde Amsterdammer aan het roer zie ik Feyenoord over twee jaar weer meedoen om de tweede plaats. Zonder hem zou dat wel eens vier jaar kunnen duren.
Dat Feyenoord boven komt drijven, weet ik zeker. De club is simpelweg te groot om verder af te zakken. In het bedrijfsleven heb je zoiets als ?goodwill?. Een onvangbaar begrip, dat staat voor de immateriële waarde en aantrekkingskracht van een bedrijf. Zoals je graag Coca Cola drinkt, omdat het nou éénmaal Coca Cola is. Of omdat je graag Puma-kleding draagt, omdat het Puma is. Feyenoord heeft dat ook. De club heeft een sprekend karakter, een gevoel dat geen enkele andere club heeft. Ik ben geen Feyenoord-supporter (ook geen fan van één van de andere drie topclubs overigens), maar toch krijg je op de Open Dag kippevel. En de Kuip heeft natuurlijk ook een magische werking. Al die nieuwe stadions zijn allemaal superfunctioneel, maar de Kuip heeft historie.
Goed, het wordt tijd om af te ronden Nils. De strijd in Engeland is beslist. Toch slaagde één man er, zoals eigenlijk elk jaar, in om de spotlights weer continu op zich gericht te houden. Is het niet op het veld, dan wel erbuiten. Waarde Nils, kun je je eens vastbijten in Wayne Rooney?
Met sportieve groeten,
Jelmer Geerds