De Fauw: "Jammer dat ik zo aandacht kreeg in België"

"Ik vind het jammer dat ik hierdoor aandacht kreeg in België", zegt hij tegen het Belgische Sportwereld. "Het is me niet om de aandacht te doen, maar op die manier wil niemand in het nieuws komen. Plots kenden mensen in de bank of bij de bakker me wel in Maasmechelen, waar ik woon."

De Belgische verdediger herinnert zich nog goed dat hij gewisseld werd vanwege de toestand van zijn vader, die op de tribune zat. "Ik dacht dat het was om tijd te winnen en ging rustig naar de kant. Maar plots was iedereen naar me aan het roepen dat ik me moest haasten. Toen zag ik dat mijn pa neerlag in de tribune en mijn moeder naast hem stond te huilen. Mijn wereld stortte in."

Zijn 61-jarige vader, Jaqui De Fauw, had een hartstilstand. "De weken ervoor had hij al wat geklaagd over pijn. Maar hij is zoals ik: doorgaan bij wat kleine last. De stress van de match had er wellicht ook mee te maken. Maar een geluk bij een ongeluk dat het daar gebeurde en niet in de auto onderweg van Aalter naar Eindhoven. Hij was 22 minuten helemaal weg. Pas toen we bij het ziekenhuis aankwamen, ademde hij weer. Het wachten in het ziekenhuis was vreselijk. We moesten drie kwartier wachten, ik keek elke dertig seconden op mijn uurwerk. Ik wil altijd de touwtjes in handen hebben. Het gevoel machteloos te staan: ondraaglijk."

Inmiddels gaat het weer goed met zijn vader. "Hij kan zijn vroegere leven stilaan weer oppakken. Zaterdag komt hij voor het eerst weer kijken naar onze match, thuis tegen NAC. Ik zal bijzonder blij zijn om hem weer in de tribune te zien zitten. Ik heb hem gemist."

De Belg denkt dat hij in Nederland een betere speler is geworden. "Sinds een jaar speel ik als een soort libero. Dat bevalt me wel. Voetballend ben ik in Nederland veel beter geworden. Het pure verdedigen is nu zelfs een van mijn minpunten. Ik raad alle jonge Belgen dezelfde overstap aan. Ik ben hier een betere voetballer geworden en een heel stuk mondiger."

De Fauw koestert wel nog steeds de wens om voor zijn vaderland uit te komen. "Ik denk dat ik nog nooit in de voorselectie zat (wordt in België nooit publiekelijk bekend gemaakt, red.). Natuurlijk is het mijn ambitie om ooit een keer voor de nationale ploeg te spelen."