Van Feyenoord naar Japan: 'Een fascinerend land, niet normaal en absurd'
Nordin 't Hart
In een nieuwe rubriek genaamd VP's Avonturiers spreekt VoetbalPrimeur met een in Nederland bekende voetballer die ver buiten de landsgrenzen actief is. Hoe gaat het er in verschillende uithoeken van de wereld aan toe, zowel op voetballend als menselijk vlak? Het komt allemaal voorbij. Met deze keer, in de eerste episode: Bryan Linssen, speler van het Japanse Urawa Red Diamonds.
De inmiddels 32-jarige Linssen voetbalde zijn hele leven in Nederland, voor clubs als FC Groningen, Vitesse en Feyenoord. Daar kwam in de zomer van 2022 verandering in: rond de finale van de Conference League werd duidelijk dat Urawa Red Diamonds zich graag wilde versterken met de aanvaller. Urawa is volgens velen de grootste en mooiste club in Japan, waardoor Linssen vastberaden was om het avontuur aan te gaan. Inmiddels zijn we ruim acht maanden verder en heeft de spits het nodige meegemaakt aan de andere kant van de wereld.
Bryan Linssen maakt de overstap naar Urawa Red Diamonds.
— Feyenoord Rotterdam (@Feyenoord) June 27, 2022
Heel veel succes en geluk in Japan! 🇯🇵#BryanBedankt ♥️
'Ik dacht: deze kans moet ik niet laten lopen'
We spreken Linssen als hij weer een paar weken in Japan zit. Het nieuwe seizoen is daar namelijk in februari begonnen. "Ik moet zeggen dat wel even moeilijk was om weer te aarden", vertelt hij. "Ik vond het best wel lastig om na zes weken vakantie weer weg te gaan uit Nederland. Op de één of andere manier is Nederland toch mijn echte thuis."
Desondanks koos Linssen afgelopen zomer heel bewust voor een overstap naar het Aziatische land. "Arne Slot had aangegeven dat mijn rol bij Feyenoord waarschijnlijk hetzelfde zou blijven als aan het einde van vorig seizoen (Linssen moest het toen vooral doen met invalbeurten, red.). Feyenoord wilde door met Dessers, maar dat ging niet. Toen gingen ze toch op zoek naar een andere spits. Ik kreeg ondertussen deze kans. Ik wilde altijd al een keer naar het buitenland toe. Daarnaast was het financieel niet onaantrekkelijk, zo simpel is het ook. Wetende dat ik bij Feyenoord misschien tweede viool zou spelen, dacht ik: deze kans moet ik niet laten lopen."
Linssens laatste wedstrijd voor Feyenoord: de Conference League-finale tegen AS Roma
Japan: een fascinerend land
Linssen voetbalt volgens velen in één van de bijzonderste landen ter wereld. "Ik kan dat wel beamen, het is zeker fascinerend", stelt hij. "Je hebt hier eigenlijk alles. Ik woon in een voorstadje van Tokyo, je hebt geen idee hoe vol dat gebouwd is. Dat is echt niet normaal en absurd, net als het aantal mensen die hier rondloopt: je kunt je eigenlijk niet voorstellen hoe enorm druk het is."
"Recent ben ik in de Ginza geweest, de beroemdste winkelstraat van Japan. Alex Schalk (het Nederlandse maatje van Linssen bij Urawa, red.) en andere teamgenoten waren daar ook. Ik heb daar drie uur rondgelopen, zij de hele middag, maar we hebben elkaar allemaal niet gezien. Het is gewoon zo druk dat je elkaar misloopt. Ik woon eigenlijk het liefst in een dorpje waar het lekker rustig is. Als ik in Nederland met de hond loop, loop ik tussen de koeien. Als ik hier naar buiten ga, kom ik zó veel mensen tegen... Dat is echt het uiterste van het uiterste."
Linssen poseert in Tokyo, de miljoenenstad die nu zijn nieuwe thuis is
"Dit seizoen speelden we een uitwedstrijd bij Yokohama, wat ook een soort voorstad is van Tokyo, maar aan de andere kant ligt. We zaten voor die uitwedstrijd anderhalf uur in de bus, terwijl we alleen naar de andere kant van de stad gingen. Een ander voorbeeld: anderhalve week geleden maakten we een treinrit van vijftig minuten met alle Europeanen uit het team en hun vriendinnen. We vertrokken met zonnig weer en een tempratuur van vijftien graden, terwijl we aankwamen in een skigebied. Je hebt hier natuur, skigebieden en mooie bergen, zoals de Mount Fuji. Je hebt hier eigenlijk alles."
'Ik ben veel alleen, ja'
Spelen in Japan heeft echter ook een keerzijde voor Linssen. Aan de andere kant van de wereld is hij vaak in zijn eentje. "Ik ben veel alleen, ja", zegt een openhartige Linssen. "Heel veel mensen zullen zeggen: je moet niet zeuren, want je verdient genoeg. Ik moet daardoor soms opletten met wat ik zeg. Je creëert al heel snel het idee bij mensen dat je zielig aan het doen bent, als je iets te veel zegt. Zielig ben ik helemaal niet, maar inderdaad, soms is dit best wel eenzaam. Ik denk dat ik niet de enige daarin zal zijn."
Dit bericht op Instagram bekijken
"Ik ben wel iemand die van gezelligheid houdt en gedijt bij een goede sfeer in de kleedkamer. Dat is hier anders. Japanners praten over het algemeen heel slecht Engels, dus ik heb niet veel contact met ze op de manier die wij in Nederland gewend zijn. Het is voor hen heel moeilijk om iets te verstaan van wat ik in het Engels zeg. Er is dan weinig voetbalhumor in de kleedkamer, alleen bij het kleine groepje van Europeanen. Dat gaat wel hartstikke goed en is heel leuk."
Toen Linssen vorig seizoen geblesseerd raakte, had hij het zwaar. Hij kon wekenlang alleen op bed liggen. "Ik durf wel te zeggen dat ik mentaal redelijk sterk ben. Er zullen ook nog momenten komen dat ik het ontzettend zwaar ga krijgen. Bijvoorbeeld als het op voetbalgebied dadelijk weer niet goed zou lopen. Alles was nog nieuw toen ik vorig jaar geblesseerd was. Toen was ik alles ook nog aan het ontdekken."
Toekomst dichter bij huis
Al met al spreekt Linssen op sportief vlak nog niet van een geslaagd avontuur, maar hij blijft positief. "Op dit moment pakt dit eigenlijk nog niet uit zoals ik hoopte, mede door de blessure van vorig jaar. Ik heb toen niks kunnen betekenen voor de club. Het leven daarbuiten is wel prachtig hier, zoals we hebben besproken. Dat is gewoon mooi om te ervaren, zien en mee te maken. Het is ook wel een keer leuk om een andere voetbalcultuur mee te maken."
Dit bericht op Instagram bekijken
Linssen ligt nog twee jaar vast bij Urawa Red Diamons, tot medio 2025. De kans zit er goed in dat de 32-jarige Limburger daarna niet meer in Japan te bewonderen is. "Na deze tijd in Japan wil ik wel weer terug naar Nederland, denk ik. Het lijkt me mooi om daar dan zeker nog één of twee jaartjes te voetballen. Als het toch opnieuw een buitenlands avontuur wordt, zie ik het alleen dichter bij huis voor me, in plaats van zo ver weg als hier. Ik was vorig jaar dan geblesseerd, maar voor de rest heb ik nooit last van kwetsuren. Ik ben nog hartstikke fit. Ik wil eigenlijk zo lang mogelijk doorgaan met voetballen."