Heerenveen legt Feyenoord het zwijgen op
Fabian Bijman
HEERENVEEN
Het Abe Lenstra-stadion was vrijdagavond een samensmelting van emoties. Tot ontsteltenis van de nuchtere Friezen lieten
de twaalfhonderd meegereisde Feyenoord-fans alleen hun boosheid gelden. Geen steun, geen enthousiasme, alleen woede en onbegrip klonk uit de hoek waar de Rotterdamse supporters zich ophielden. Werd voorafgaand aan het duel de spelersbus al opgewacht, ook tijdens de warming-up werd de spelers duidelijk dat zij in Friesland niet op de steun van hun fans hoefden te rekenen. Een luid fluitconcert was hun deel.
De voorbereiding van Feyenoord op het duel van vrijdagavond verliep allerminst prettig. De Rotterdamse club werd op woensdag 'technisch onthoofd', zoals directeur Wouter Gudde het vertrek van trainer Gertjan Verbeek, diens assistent Wim Jansen en technisch directeur Peter Bosz noemde. Slapen deed niemand die Feyenoord een warm hart toedraagt op die bewuste avond. Supporters, die altíjd aan Verbeeks zijde stonden, verzamelden zich buiten De Kuip om te protesteren tegen de ontstane situatie. Om pas toen de zojuist opgestapte trainer hun toesprak enigszins tot bedaren te komen.
En dan zijn er nog de spelers. Mede dankzij hun vertroebelde relatie met Verbeek zag de coach geen andere optie dan zijn contract in te dienen. Er heerste onvrede in de groep. De trainingsmethoden van de oud-trainer van sc Heerenveen werden in twijfel getrokken, talloze gesprekken met de technische leiding werden gevoerd om tot een oplossing te komen, om vervolgens toe te zien hoe de bom tijdens het trainingskamp van de Rotterdamse club in Turkije barstte. Het resultaat is bekend.
Onder de tijdelijke opvolger van Verbeek, Leon Vlemmings, werd het vizier - voor zover mogelijk - gericht op het Eredivisie-treffen met sc Heerenveen. Een tegenstander die Feyenoord, dat het in het noorden zonder een tiental geblesseerden moest stellen, sowieso al niet ligt, maar aan het einde van de onrustige week in Rotterdam-Zuid kwam de uitwedstrijd tegen de Friezen nu helemáál een ongelegen. De laatste negen duels in het Abe Lenstra-stadion leverden Feyenoord niet het gewenste resultaat op. Zes nederlagen en drie gelijke spelen betekenen dat de Stadionclub het het laatste decennium méér dan lastig heeft in Friesland.
De problematiek in Rotterdam daargelaten, kent ook Heerenveen-trainer Trond Sollied de nodige problemen. Hij ziet zijn team nog altijd wisselend presteren. Wervelend winstpartijen worden een week later opgevolgd door mindere matchen. Heerenveen is als een achtbaan met hoge toppen en even zo diepe dalen. Het doelsaldo van de Friezen, die op de zesde plaats in de Eredivisie bivakkeren, spreekt boekdelen: 36-37.
Vier minuten stonden er op de stadionklok toen Heerenveen de start beleefde waar Sollied vooraf zo op hoopte. Een corner van Roy Beerens vond het hoofd van de door Leroy Fer geheel vrijgelaten Kristian Bak Nielsen en zeilde pardoes in de lange hoek binnen: 1-0. Voor de elf van Feyenoord geen tik, maar een mokerslag. Het geknakte vertrouwen ten spijt richtte Feyenoord zich, ondanks de vroege tegenslag, aardig op.
Heerenveen liet de bezoekers, die vooral tegen zichzelf vochten, begaan. Een moment van onoplettendheid bracht Feyenoord bijna binnen tien minuten na de openingstreffer de gelijkmaker. Roy Makaay mocht aanleggen voor een volley, maar zag hoe Mika Väyrynen de bal nog voor de doellijn weg wist te werken. Even later was het Diego Biseswar die met een gevoelige effectbal Brian Vandenbussche het nakijken probeerde te geven. De lat stond een treffer van de Rotterdammers echter in de weg.
Vijf minuten voor rust had Feyenoord wel succes. Eén van de sporadisch goedlopende aanvallen van het elftal van Vlemmings belandde voor de voeten van Makaay. De lange spits omspeelde met een knappe voetbeweging Michael Dingsdag om met zijn andere voet via de binnenkant van de paal de 1-1 binnen te schieten. In het stadion bleef het angstig stil. Geen gejuich, slechts een futloos geklap viel de aanvaller ten deel.
Waar Feyenoord hoopte zich vast te kunnen houden aan het kleine lichtpuntje in de inktzwarte duisternis, brachten de Friezen de bezoekers binnen drie minuten opnieuw een fikse rechtse hoek toe. Bonaventure Kalou stuurde de opstomende Danijel Pranjic de diepte in. De Kroaat won het sprintduel met Theo Lucius met gemak en liet Henk Timmer met een kiezelharde streep in de lange hoek kansloos: 2-1.
Toen de thee nog amper achter de kiezen was had Heerenveen de Stadionclub al definitief over de knie kunnen leggen. Bij het bombardement van het Feyenoord-doel in de eerste vijf minuten van de tweede helft ontbrak het de thuisploeg echter aan precisie en een beetje geluk. Nieuweling Viktor Elm was het dichtst bij een treffer. Het was Timmer die op de doellijn redding kon brengen toen de Zweed een rebound met het hoofd in knikte.
Even later was het wel gedaan met het verzet van de club uit Rotterdam. Beerens kreeg op de rechterflank alle gelegenheid aan te leggen voor een afgemeten voorzet. Het was invaller Arnór Smárason die de bal op waarde schatte en bij de tweede paal met een mooie snoekduik de Rotterdamse hoop op beter aan gort kopte: 3-1.