Ajax en AZ na krankzinnig duel in evenwicht

Fabian Bijman
AMSTERDAM

Door het gelijke spel van FC Twente op bezoek bij sc Heerenveen van zaterdagavond wist Ajax dat het bij een overwinning op de Alkmaarders een grote stap in de richting van de tweede plek in de Eredivisie kon zetten. Deze positie, die recht geeft op een voorrondeplaats in de Champions League, lag met nog een drietal duels te gaan voor het grijpen, maar in eigen huis slaagden de Amsterdammers er niet in de Tukkers op een achterstand te zetten.

Wie de historie van het duel in Amsterdam in ogenschouw neemt, ziet direct dat Ajax in eigen huis nooit veel problemen heeft gekend tegen AZ. De enige en laatste keer dat de Alkmaarders met een zege uit Amsterdam terug mochten keren was in het kampioensseizoen 1980/1981. Van de overige 29 edities wist de recordkampioen maar liefst 26 duels te winnen. Daarvan blijft met name de overwinning van afgelopen seizoen nog wel even hangen. Toen wist Ajax het elftal van Louis van Gaal met 6-1 te verslaan in de Arena.

Tegen AZ moest Jan Vertonghen opnieuw genoegen nemen met een plekje op de bank. De Belg, die afgelopen week ongelukkig inviel tijdens de verloren uitwedstrijd tegen PSV (6-2), zit momenteel allesbehalve goed in zijn vel. De geschorste Rob Wielaert werd in het hart van de defensie dan ook vervangen door een andere jonge Belg, Toby Alderweireld.

Voor het eerste duel na het behalen van de tweede landstitel uit de clubhistorie moest Van Gaal noodgedwongen schuiven in zijn basiself. Mounir El Hamdaoui zat zondag zijn eerste van twee wedstrijden schorsing uit, Demy de Zeeuw en Maarten Martens, beiden ziek, moesten het uitduel aan zich voorbij laten gaan. Daardoor maakten Jeremain Lens, Marko Vejinovic en Nick van der Velden hun opwachting in de basis van de Alkmaarders.

In het uitvak van de Arena beleefden zo'n zestienhonderd AZ-supporters hun finest hour. Bij de opkomst van de spelers toonden de Alkmaarders, bij het ontbreken van het origineel, de elf van Van Gaal elk een 'nep-schaal'. Ook bij de huldiging die zondagavond plaatsvindt in het centrum van Alkmaar zal AZ het nog zonder de kampioensschaal moeten stellen. In samenspraak met de KNVB besloot de club de schaal pas in de laatste wedstrijd van het seizoen, wanneer Heerenveen afreist naar het DSB Stadion, de prijs in ontvangst te nemen.

Dat het voor Ajax hoe dan ook een pijnlijke middag zou worden werd al na twee minuten spelen duidelijk. AZ, dat geheel vrijuit kon spelen, maakte daar volop gebruik van. Bij de eerste de beste achterbal nam Joey Didulica wel heel veel tijd om de doeltrap te nemen, tot frustratie van de Arena. Naarmate de eerste helft vorderde werd ook duidelijk dat de Amsterdammers niet wisten hoe het de Alkmaarse landskampioen het leven zuur moest maken. De defensie bleef onder alle omstandigheden koel, zocht naar voetballende oplossing en wist bovendien regelmatig de rappe Lens in stelling te brengen.

Eén van die rappe counters van AZ bleek ook doeltreffend te zijn. Het was Stijn Schaars die Lens de diepte instuurde. De aanvaller, die in de jeugd nog even het shirt van Ajax droeg, was de Spaanse verdediger Oleguer te slim af en schot hard diagonaal binnen: 0-1. Op dat moment stonden er nog geen 25 minuten op de klok in Amsterdam, dat nog altijd in afwachting was van de eerste doelpoging van de thuisploeg. Die volgde pas kort voor rust.

Nadat eerst Luis Suárez het leer in twee instanties hoog over het doel van Didulica werkte, kreeg niet veel later Aissati de kans om vanaf de rand van het strafschopgebied een schot te lossen. Het rollertje leverde de Australische goalie, die overigens ook een Ajax-verleden kent, geen problemen op. Sowieso kende AZ, dat zich als een vis in het water voelde nu de last van het veiligstellen van de landstitel van de schouders gevallen is, zondagmiddag in z?n algemeenheid geen verschijnselen van stress.

Na een uur spelen diende zich dan eindelijk een uitgelezen mogelijkheid voor de Amsterdammers aan. De equipe van Marco van Basten slaagde er in AZ enigszins onder druk te zetten, waardoor de defensie positioneel even zoekende was. Een scherpe voorzet van Gregory van der Wiel, die voor het eerst succesvol mee opkwam,  leek een eenvoudige prooi voor de vrijgelaten Suárez. De Uruguayaan miste oog in oog met Didulica echter jammerlijk.

Niet veel later moesten de Alkmaarders met tien man verder toen Schaars ter hoogte van de middenlijn wel erg onbesuisd doorging op Vurnon Anita. Arbiter Pieter Vink twijfelde geen moment en toonde de aanvoerder van AZ direct de rode kaart, wat een wel erg zware straf leek. Bijna een unicum voor de equipe van Van Gaal, die dit seizoen pas één keer eerder een rode prent zag (Brett Holman in het uitduel met ADO Den Haag, red.).

Met nog een halfuur op de klok kreeg Ajax een uitgelezen mogelijkheid in de schoot geworpen. Vink zag in een markante duikeling van Suárez tot groot onbegrip van AZ een strafschop. De topscorer van de Amsterdammers zelf nam plaats achter de bal, maar zag zijn hautain genomen stiftje gekeerd worden door Didulica. In een uiterste poging om de bal alsnog over de lijn te werken, ging de spits hard door op de AZ-goalie die dit met een hoofdblessure moest bekopen. De kwetsuur was van dien aard, dat Didulica het duel niet voort kon zetten en vervangen moest worden door Sergio Romero.

Toen de tien minuten durende blessurebehandeling van Didulica, die met een ambulance afgevoerd werd naar het hospitaal, kreeg Ajax al snel een nieuwe grandioze mogelijkheid op de gelijkmaker. Nadat Suárez goed doorzette en de bal panklaar neerlegde voor Dario Cvitanich leek hij de bal eenvoudig binnen te kunnen lopen. Het was echter Romero die met een katachtige reflex zijn team op de been hield.

Drie minuten voordat de officiële speeltijd erop zat, stak Vink Ajax wederom de helpende hand toe door opnieuw een dubieuze strafschop toe te kennen. Bij een hoge bal constateerde de leidsman een handsbal van verdediger Ragnar Klavan, iets wat zelfs uit de herhaling op de tv-beelden moeilijk te concluderen was. Ditmaal benutte Suárez het buitenkansje vanaf de strafschopstip wel: 1-1.

Nadat de negentigste minuut op het scorebord verscheen, kende het arbitrale viertal maar liefst veertien minuten extra tijd toe. Hoewel het Alkmaarse tiental steeds verder teruggedrongen werd door de Ajacieden, hield AZ mede door de paal - die geraakt werd door zowel Cvitanich als Aissati - en met name Romero stand en mag het zich met een zwaarbevochten gelijkspel in de benen opmaken voor de huldiging in het centrum van de kaasstad.