Zuid-Afrika buigt in slotfase voor Brazilië

Van de vooraf door de liefhebbers gewenste eindstrijd komt het desondanks niet. Een dag eerder had Spanje, de andere titelkandidaat, het laten afweten tegen de Verenigde Staten. De Zuid-Afrikanen leken moed te putten uit de stunt van de Amerikanen. Ze waren een dag later ook enkele malen dichtbij een kunststukje.

Aanvankelijk was het voornaamste doel van de Zuid-Afrikanen het spel van de tegenstander te ontregelen. Naarmate het duel vorderde en de opzet slaagde kreeg het voor eigen publiek spelende elftal meer lef. Bij vlagen ging Bafana Bafana het spel zelfs maken.

Meerdere keren had dat tot de openingstreffer kunnen leiden. Een van richting veranderd schot van Teko Modise kon maar net door doelman Julio Cesar uit de hoek worden getikt. Siphiwe Tshabalala lanceerde een aardige vrije trap. Aaron Kokoena kreeg een kopkans, tegen de veel grotere Braziliaanse verdedigers. Zijn inzet ging over.

Brazilië wachtte vaak meer af dan de tegenstanders. De laatste mannen kwamen nauwelijks de middenlijn over. De gevreesde aanvalslijn Kaka-Luis Fabiano-Robinho was amper dreigend. Twee schoten waren er van Kaka, één van de nieuwe sterren van Madrid, maar in beide gevallen had hij beter het overzicht kunnen behouden om een ploegmaat bedienen.

Zuid-Afrika, met oud-Ajacied Steven Pienaar als één van de belangrijkste spelers, kon daardoor boven zich zelf uitgroeien. Het elftal speelde, gesteund door een enthousiaste massa, wellicht zijn beste wedstrijd in jaren. De formatie van de Braziliaanse bondscoach Joel Santana, niet geplaatst voor de eindronde van de Afrika Cup, was onherkenbaar in vergelijking tot de tegenvallende openingswedstrijd tegen Irak.

De Afrikaanse hoop duurde tot de 88e minuut. Een naar later bleek gouden wissel van de Braziliaanse bondscoach Dunga leidde de beslissing in. Invaller Alves scoorde met een 'strak' schot uit een vrije trap, luttele minuten nadat hij het veld had betreden.