FC Utrecht knokt zich in slotfase langs FC Volendam

Vanaf de aftrap was het de thuisploeg die voor gevaar zorgde. FC Utrecht kreeg de eerste serieuze kans na acht minuten. Verdediger Alje Schut zag zijn kopbal uit een hoekschop bij de tweede paal van de lijn gehaald worden. Een minuut later knalde aanvaller Frank Demouge op de vuisten van doelman Robbin Ruiter, waarna Edouard Duplan een bekeken boogbal van zijn voet op de lat zag belandden.

Na een kwartier deed Volendam iets terug. Een schot van Melvin Platje ging echter huizenhoog over. Het bleek behoudens enkele hoekschoppen en een schot van Charles Dissels het enige wapenfeit van de bezoekers.

Aan de andere kant bleef het druk voor het doel van Ruiter. Nana Asare schoof de bal uit kansrijke positie in de handen van de doelman. De grootste kans van FC Utrecht was voor aanvoerder Michael Silberbauer. Van vijf meter presteerde de middenvelder het echter de bal naast te schuiven. De belegering hield aan. Asare (twee maal) en Silberbauer misten het doel. Ook de vele voorzetten van met name Tim Cornelisse vanaf rechts bleven zonder resultaat.

In het tweede bedrijf bleef het spelbeeld vrijwel hetzelfde. Utrecht viel aan, Volendam beperkte zich tot verdedigen en werd mondjesmaat gevaarlijk, al beet de ploeg meer van zich af dan in de eerste helft. Doelman Michel Vorm van Utrecht verkeek zich bijna op een schot van Platje. Even later krulde de aanvaller van Volendam de bal bij een hoekschop net naast.

Naarmate de tijd vorderde, leek een stunt meer en meer in de maak. Net als in 1995, toen Volendam in de halve finale won van FC Utrecht. Zeker tien minuten voor tijd, toen Michiel Kramer van de bezoekers de bal vrij voor Vorm binnen kon schieten. Hij miste echter.

FC Utrecht mocht van geluk spreken dat een overtreding van Luc Nijholt in het strafschopgebied op Platje niet werd bestraft. Even later kreeg Dries Mertens wel een strafschop na een overtreding van Ruiter. Maguire zorgde vanaf elf meter voor de late maar verdiende beslissing: 1-0.