Hearts: het Chelsea van Schotland
Jarenlang speelde Hearts of Midlothian in de grijze, sombere middenmoot van de Schotse Premier League. Ieder seizoen die wrange nasmaak van het strijden om plek drie en vechten tegen de bierkaai, die in dit geval twee namen kent: Glasgow Rangers en Celtic. Wie aan Schotland denkt, denkt aan de twee ploegen die elkaar grofweg om het jaar aflossen als kampioen van de ?Britse provincie?. Sinds de start van dit voetbalseizoen is daar verandering in gekomen. Een revolutie in het conservatieve Schotland is ontketend, ditmaal niet onder leiding van opstandeling William Wallace, maar typerend voor de realiteit van nu: Vladimir Romanov, een veelvoudig multi-miljonair uit Litouwen. Vladimir Romanov, voormalig Sovjet, een naam die je eerder zou koppelen aan een Russische huurmoordenaar in een James Bond-film of een goedkoop merk wodka die tevergeefs al jarenlang een concurrent van Smirnoff probeert te zijn, dan aan een eigenaar van een Schotse voetbalclub. Hersenspinsels en vooroordelen te over voor de nieuwe man aan het roer bij Hearts. Feit is dat de Litouwse tycoon in het bankwezen dusdanig veel geld in het middelmatige Hearts of Midlothian heeft gepompt, dat de eens zo doffe middenmoter tot ieders verbazing na negen speelronden de koppositie in de Schotse competitie bezet. 3068De eerste acht wedstrijden werden winnend afgesloten, een evenaring van het stokoude clubrecord dat stamt uit een niet bepaald vredig tijdperk: 1914-?15. De polonaise die al wekenlang door de straten van Edinburgh slingert, lijkt vooralsnog vrolijk door te hoem-pa-pa-en, want ook na negen wedstrijden staan de ?Boys in Maroon? nog fier aan kop. Hoewel tijdens de negende speelronde de eerste twee punten van dit seizoen werden verloren, blijft iedereen lyrisch over de overweldigende seizoensouverture van de Midlothians en wordt Romanov als een ware Toetanchamon aanbeden.De Litouwse bankier heef nu al de status van ?Messias? bereikt onder de fans van Hearts. Wat Jezus Christus is voor de Joden, is Romanov voor de supporters van Hearts. De 58-jarige voormalig inwoner van de USSR kocht zich driekwart jaar geleden letterlijk in de club. Wie haalt het nu weer in zijn hoofd om een fletse Schotse club op te kopen met een begrotingstekort van ongeveer dertig miljoen euro, een bijzonder stoffige prijzenkast en met een toekomstperspectief van een drugsverslaafde alcoholist? Juist, Romanov dus. Hij gaf een groot deel van het zittende bestuur de bons en posteerde zijn eigen vertrouwelingen. Naast de bestuurlijke rehabilitatie kocht de man uit Litouwen zonder overleg een compleet elftal bij elkaar en verhoogde de salarissen van de al aanwezige spelers naar het niveau van de Rangers en Celtic. Het fundament dat zorgt voor de ?goddelijke? status van Romanov is duidelijk: hij zorgt ervoor dat het monumentale stadion van de club uit Edinburgh, Tynecastle, uitgebreid kan worden. De traditieclub wil de capaciteit van het stadion uitbreiden van achttien tot 24 duizend toeschouwers, een whisky-destilleerderij dwarsboomde deze plannen in eerste instantie, waarop Romanov besloot de drankfabriek op te kopen. ?Ik koop een destilleerderij! Wat zijn we immers zonder whisky?, zo verklaarde de bankier gekscherend. Mede door deze opmerkelijke actie heffen de fanatieke supporters van Hearts wekelijks uit pure waardering lofliederen aan voor de man uit de voormalige Sovjet-Unie. De gang van zaken in Edinburgh is redelijk te vergelijken met die van Chelsea. Een club in het slop, wordt gered door het geld van een multi-miljonair of in het geval van Abramovitsj miljardair. Romanov tart met alle wetten en is een ware revolutie in de Schotse competitie gestart. Tot dusver succesvol. Hearts of Midlothian staat na negen speelronden ongeslagen bovenaan. Leve de vrije markt! Hoezee!