Van Geel maakt rare sprongen
Dat Ajax al jaren geen schim meer is van de succesclub uit de jaren negentig is geen nieuws meer. De Amsterdammers moeten al drie jaar toezien hoe in mei een kampioensfeest wordt gevoerd in Eindhoven. Ook dit seizoen lijkt Ajax genoegen te moeten nemen met de kruimels. Door de pijnlijke 0-2 nederlaag tegen PSV bedraagt de achterstand op de lijstaanvoerder uit Brabant al acht punten. Daarmee lijken de vier winteraankopen bij voorbaat al overbodig, omdat de landstitel mijlen ver weg is.
Het aankoopbeleid van Ajax roept al veel langer vragen op. Wie alle transfers onder de loep houdt, ziet een rode draad ontstaan die correspondeert met de visie van Van Geel, de eindverantwoordelijke voor het aan- en verkoopbeleid. Met het aantrekken van Jaap Stam, Ismael Urzaiz, Dennis Rommedahl, Jurgen Colin, Albert Luque, Edgar Davids en recent nog Sammuel Kuffour gokte Van Geel op spelers met ervaring in het buitenland, die routine en hiërarchie in de selectie konden brengen. Gabri dient buiten beschouwing te worden gelaten, omdat die aankoop grotendeels op het conto van toenmalig trainer Henk ten Cate moet worden geschreven.
De zeven routiniers wisten geen van allen de hooggespannen verwachtingen waar te maken, al is het wat betreft Kuffour nog te vroeg om te oordelen. De overige aanwinsten werden grotendeels vergaard uit de Eredivisie. Ook daarbij had Van Geel bepaald geen gelukkige hand. Michael Krohn-Dehli, Olaf Lindenbergh, Laurent Delorge, Kennedy Backircioglü en Leonardo slaagden er geen van allen in een basisplaats te veroveren.
Gniffelend wordt bovendien gesproken over de transfer van Kenneth Perez. De Deense spelmaker leefde vorig seizoen op gespannen voet met Henk ten Cate. In de zomer zocht Perez zijn toevlucht tot het stabiele PSV, om al na enkele maanden te concluderen dat ook in Eindhoven de zo vurig gewenste basisplaats niet gegarandeerd kon worden. Omdat Ten Cate inmiddels was ?weggepromoveerd? naar Chelsea en Ajax na het vertrek van Wesley Sneijder een creatieve spelmaker ontbeerde, keerde de Deen binnen een half jaar al terug in de Arena. Een uiterst curieus staaltje transferpolitiek.