Falkenburg droomt van Spanje, Italië en plek tien

De pientere middenvelder weet precies wat hij wil en is hierover tegenover VoetbalPrimeur.nl eerlijk: "Ik wil niet eeuwig bij Sparta blijven."

André Trompers
ROTTERDAM

Opgegroeid met een voorliefde voor Ajax maakte indertijd de keuze voor Erik Falkenburg een gemakkelijke toen hij op jonge leeftijd werd gevolgd door zowel Sparta als Feyenoord. De middenvelder koos voor de jeugdopleiding van de Kasteelclub en volgde daar het pad der geleidelijkheid.

Falkenburg begon als tweedejaars C-speler in Rotterdam en debuteerde uiteindelijk in januari 2008 voor het eerste elftal van Sparta. Ruim anderhalf jaar later is de technicus een vaste waarde binnen het keurkorps van Frans Adelaar.

We treffen Falkenburg de maandag na de verloren clash met FC Utrecht. "Utrecht-uit kun je verliezen", zegt hij op het moment dat hij zich net heeft genesteld in het perscentrum van de club uit Spangen. Sparta heeft na vijf duels pas vier punten vergaard, maar trof naast Utrecht ook al FC Twente, AZ en Ajax. Tegen de Amsterdammers werd in de ArenA zelfs knap met 0-0 gelijkgespeeld. "We krijgen nu RKC, Heracles en Heerenveen, dan moeten we de punten pakken."

Het is het lot van Sparta, dat ook dit seizoen vooral weer hoopt dat het zich snel veilig speelt. "We kunnen wel dromen van plaats tien of elf, maar we moeten gewoon zorgen dat we ons rechtstreeks handhaven", aldus de modieuze Leidenaar, die zich vorig seizoen definitief opwerkte tot basisklant op het Kasteel.

Strootman
"Ik had vorig seizoen een goede voorbereiding en zo kwam ik in de competitie meteen aan spelen toe. We hebben bijna het gehele seizoen met het middenveld Kevin Strootman, Arne Slot en mij gespeeld. Ik had met Kevin een jongen naast me, die ook zijn doorbraak kende. De ervaring van Slot daarbij was ideaal, daarmee hadden we een goede balans."

Eén van zijn companen, Strootman, is naast ploeggenoot ook een vriend geworden van Falkenburg. Al jarenlang spelen ze samen en ongeveer tegelijk braken ze door in het eerste elftal. "We praten veel met elkaar, niet alleen over voetbal." Ze kennen elkaar al uit de jeugdopleiding van Sparta, een sterke jeugdopleiding. "De club heeft een sympathieke uitstraling en de opleiding is goed, nu zelfs nog stukken beter dan toen ik kwam." Omdat Falkenburg zo goed werd opgevangen, had hij geen moeite om de overstap vanuit een amateurclub te maken. De jeugdinternational wist de voetbalopleiding zelfs prima te combineren met zijn studie. "Ik heb het gymnasium afgerond en ik heb daarna een half jaar rechten gedaan, maar dat werd niks."

Voetbaldier
Inmiddels wordt het leven van de middenvelder beheerst door voetbal, zonder daarbij overigens zijn sociale leven te vergeten. "Ik ga regelmatig leuke dingen doen met vrienden. Ik heb vrienden in Leiden, Den Haag, Amsterdam, zelfs in Groningen. Ik vind het leuk om kleding te kijken of om uit eten te gaan." Dat zul je hem overigens niet zien doen in het centrum van Rotterdam. "Daar kom ik niet vaak", lacht hij. "Ik ben gewoon geen Rotterdammer, Leiden is mijn stad." Verhuizen naar de havenstad zit er dan ook niet in, temeer de reistijd goed te doen is. "Het is maar een half uur en ik rij elke dag samen met Cor Varkevisser, die in Katwijk woont, dat is dus nog gezellig ook."



Mocht Falkenburg niet met vrienden op pad zijn, is hij bezig moet voetbal. "In mijn appartement heb ik alleen nog maar Digitenne, maar ik kijk ook veel via Sport1 op internet." Het antwoord komt voort uit de vraag, wie de rechtspoot als voorbeelden ziet. Hij noemt Andrés Iniesta en Xavi, maar ook Fiorentina-middenvelder Ricardo Montolivo. Sierlijke spelers, die het moeten hebben van het pure voetbal. "Het voetballende gedeelte is ook mijn sterkste kant. Ik moet me nog vooral verbeteren op verdedigend gebied, maar daar ben ik hard mee bezig." Dat alles met het doel om ooit in dezelfde competitie te spelen als zijn eerder genoemde voorbeelden. "Italië en Spanje, dat zijn voor mij de mooiste voetballanden, en het weer is er heel mooi natuurlijk", voegt hij er glimlachend aan toe.

Toekomst
Die laatste zin tekent Falkenburg, die geniet van het leven. Bang voor tegenslagen is hij dan ook geenszins. "Als ik wissel zit en de trainer geeft aan waarom dan kan ik daar mee leven." Misschien komt zijn geestelijke rust ook wel voort uit het feit dat zijn loopbaan vooralsnog prima verloopt. "Mijn carrière gaat zoals het moet gaan voor mij. Ik maak de stappen geleidelijk."

Logischerwijs denkt hij dan ook al na over zijn toekomst, waarin hij hoopt op termijn de stap te kunnen maken naar een Nederlandse topper of subtopper. Wanneer hij die stap wil maken? "Dat weet je in het voetbal nooit, dat kan over een paar maanden, over een jaar of pas later zijn."

Haast heeft de pas 21-jarige Falkenburg niet, al heeft hij zich wel degelijk een mooi doel voor ogen gesteld. Als hij over enkele decennia zit te genieten op een terras in het centrum van Leiden wil hij kunnen terugkijken op een mooie carrière. "Maar nu wil ik vooral nog heel lang voetballen."