Heije geniet van onverwacht avontuur op Bali

Competities als de Australische A-League, de J-League in Japan en zelfs de Chinese Super League tellen tegenwoordig verschillende voetballers van Hollandse komaf. VoetbalPrimeur zocht contact met spelers die tegenwoordig hun boterham buiten de Nederlandse landsgrenzen verdienen. Dit keer sprak VoetbalPrimeur met Pascal Heije. Hij staat momenteel onder contract bij het Indonesische Bali Dewata FC.

Edwin Radstaat
AMSTERDAM

De 31-jarige verdedigende middenvelder maakte in januari 2011 de overstap van Nederland naar zijn nieuwe Indonesische werkgever. Bali Dewata FC is een van de negentien ploegen die uitkomen in de zogenaamde Indonesia Premier League. Deze competitie is momenteel niet officieel erkend door de nationale voetbalbond, maar werd recent door een vermogend man opgezet. De FIFA greep in de maand april in bij de bond met de bedoeling om de organisatie rondom de officiële competitie te verbeteren. Onduidelijkheid troef derhalve voor de spelers in de diverse competities. Vermoedelijk zal men de Indonesia Premier League laten voortbestaan in combinatie met de huidige officiële competitie.

Avontuur in Indonesie
Heije beleefde eerder in zijn carrière een avontuur in het buitenland. Deze periode leverde hem indirect nu wederom de kans op om te gaan spelen buiten Nederland. "Het contact met mijn nieuwe club kwam tot stand door mijn huidige trainer Willy Scheepers. Ik kende hem nog uit de periode toen ik in Cyprus speelde voor Apep Pitsilia. Daar was hij trainer en technisch directeur. Hij nam telefonisch contact met mij op en vroeg me of ik in Indonesië wilde komen spelen. Op dat moment was ik actief in het eerste elftal van de zaterdagamateurs van Ajax", aldus de routinier tegenover VoetbalPrimeur.

(aanvoerder van Bali Dewata FC)

Snel beslissen
De verdediger kon niet direct een positief antwoord geven op de aanbieding vanuit Indonesië. Overleg met het gezin had prioriteit, maar een snelle beslissing was noodzaak. "Ik moest vervolgens een keuze maken waarbij ik natuurlijk ook rekening moest houden met mijn gezin, mijn vrouw en twee kinderen. Verder was het voor mij ook belangrijk dat ik er in ieder geval ook financieel op vooruit zou gaan, de duur van het contract en hoe het allemaal geregeld zou zijn met een school voor mijn dochter van vijf jaar. Ik moest wel snel een beslissing nemen vond men bij de club. Dit omdat de trainer graag wilde dat ik snel aan het team zou kunnen wennen. Binnen twee weken werd vervolgens alles geregeld en zaten we opeens in Indonesië."

Voetballen op Bali
Het publiek is zeer enthousiast over de nieuwe competitie en zorgt dan ook voor veel sfeer in en rondom de stadions. Het niveau van de clubs is volgens Heije te vergelijken met de teams die momenteel uitkomen in de Nederlandse eerste divisie. "De mensen zijn hier erg fanatiek en houden echt van het voetbal. Bij ons in het stadion zitten soms gewoon tussen de 25.000 en 30.000 toeschouwers. De ploegen die in onze competitie bovenin en in de middenmoot meedraaien kun je volgens mij wel vergelijken met ploegen die uitkomen in de Jupiler League. Bali Dewata heeft sinds drie maanden weer een heel nieuw voetbalteam. Na een periode van zes jaar wordt er weer gespeeld op Bali. Aan het begin van de competitie was de doelstelling om zo goed mogelijk mee te draaien. Deze hebben we nu echter bijgesteld want we draaien mee in de top. We kunnen van iedere club winnen en verliezen wedstrijden eigenlijk alleen als we zelf grote fouten maken. Ik denk dat we een van de sterkste selecties hebben van de competitie."

(Heije in dienst van RBC Roosendaal)

Bali Dewata FC
De nieuwe vereniging van de Nederlandse speler werd pas recent opgericht. Niet alles is dan ook tot in de puntjes geregeld wat in de ogen van Heije dan ook weer zijn charme heeft. "De club bestaat pas drie maanden. Alles valt langzaam op zijn plaats. Ze boeken echter heel snel vooruitgang en men doet er echt alles aan om het voor ons zo goed als mogelijk te regelen. Er zijn wel zaken die zeker apart te noemen zijn. Een voorbeeld is dat we nog niet de beschikking hebben over een douche of een kleedkamer bij de trainingsvelden. In de beginfase van de competitie moesten we soms met de scooter naar het trainingsveld omdat het verkeer enorm druk is en er dan sneller kunt komen dan met een auto of bus. Ik voel me hier thuis en ben goed opgevangen in de spelersgroep en door anderen die hier werkzaam zijn. Natuurlijk moet je daarna ook het respect zien af te dwingen met het spel dat je speelt."

Leven en spelen
Nederland en Indonesië zijn qua levenswijze en op voetbalgebied maar moeilijk met elkaar te vergelijken."Het leven bevalt goed hier en ik ben ook heel blij dat mijn gezin het hier ook heel leuk vindt! Voor mij is dat eigenlijk het allerbelangrijkste, want dan kan ik zelf natuurlijk het beste presteren op het veld. Er spelen meerdere Nederlanders in Indonesië maar ik heb alleen contact met Richard Knopper. Hij komt tegenwoordig uit voor PSM Makassar dat ook uitkomt in de Indonesia Premier League. Wij hebben samen bij Ajax gespeeld, dus dat is extra leuk dat we nu samen hier spelen in Indonesië. Het leven in Indonesië is heel anders dan in Nederland, het is veel drukker hier en warmer natuurlijk. De mentaliteit van de mensen is hier niet zo agressief. Bijvoorbeeld in het verkeer hebben de mensen respect voor elkaar en laten elkaar gewoon voorgaan in de drukte. De uren en dagen gaan hier zo snel. Het voetbal is anders dan in Nederland, maar dat komt omdat ze de nodige ervaring en professionaliteit nog missen. Tactisch moeten ze hier echt nog veel leren, maar dat zal met de jaren zeker beter worden. Vooral omdat er veel buitenlandse trainers hier naartoe worden gehaald, zoals mijn eigen trainer Willy Scheepers."

(In duel met Wesley Sneijder)

Debuut Ajax 1
Op 26 maart 2000 maakte de in Amsterdam geboren voetballer zijn officiële debuut in het betaalde voetbal voor Ajax tegen NEC. In totaal speelde hij twee competitiewedstrijden voor deze club. "Ik kwam via de talentendagen bij Ajax terecht. Mijn vader had me daar destijds voor opgegeven. Dit was de beste en leukste periode uit mijn carrière. Dit mede omdat Ajax eigenlijk mijn tweede thuis was. Ik at, studeerde en trainde daar, dus was meer bij de club dan dat ik thuis was. Dankzij Ajax heb ik de beste opleiding van de wereld gehad en de basis gelegd voor mijn carrière. Mijn afscheid had ik anders voorgesteld, dit omdat ik verhuurd werd aan RBC in het seizoen 1999/2000. Ajax vond het destijds beter om me te verhuren, omdat ik twee concurrenten in het eerste had lopen. Ik had toch op een ander afscheid gehoopt na twaalf jaar en zeker omdat ik mijn debuut mocht maken in het eerste elftal. Maar het professionele voetbal is natuurlijk wel zakelijk en voor mij kwam er weer een ander. Zo gaat dat nu eenmaal bij een topclub. Maar deze tijd zal ik nooit vergeten en altijd trots blijven dat ik bij deze prachtige club heb mogen spelen."

RBC Roosendaal en NEC
De tweede halte van zijn professionele carrière was het destijds in de Eredivisie actieve RBC Roosendaal. Het verschil was enorm groot voor de verdediger die wel indruk wist te maken in Brabant. "Ik vond het een moeilijke stap om van Ajax naar RBC te gaan, maar ik wilde in de Eredivisie spelen en niet nog een jaar in het tweede elftal van Ajax. Na drie seizoenen RBC, kwam NEC met trainer Johan Neeskens. Ik zag dat weer als een stap omhoog en speelde in Nijmegen ook nog Europees voetbal. Een prachtige tijd met een toptrainer en leuke groep. Johan Neeskens is voor mij een persoon apart, ik heb deze man zeer hoog zitten en zal altijd respect voor hem blijven houden. Waren er maar meer trainers zoals Johan Neeskens, die menselijk blijven en verstand van voetbal hebben. Na twee seizoenen moest ik weg bij
NEC, want ze hadden Neeskens ook ontslagen. Na zijn ontslag was het voor ook opeens over en uit, zomaar uit het niets. Zo makkelijk kan dat gaan in de voetballerij. De ene dag ben je belangrijk voor het elftal en de andere dag tel je niet meer mee onder een andere
trainer."

(Juichen bij RBC Roosendaal)

Weten wie je vrienden zijn
Heije begon een zoektocht naar een nieuwe werkgever maar slaagde daar niet in. Tijdens deze periode werd het duidelijk dat niet alle 'vrienden' ook bereid waren om hem te steunen in de mindere tijden. "Na NEC werd het dus lastig voor mij om een nieuwe club te vinden. Er waren een paar mogelijkheden en ik voerde ook gesprekken met een aantal clubs. Steeds als er een club kwam ketste het toch om één of andere reden af. Ik weet nog steeds niet wie of wat er achter zat maar ik had echt het gevoel dat er iets niet klopte. Dit was de moeilijkste en ergste periode uit mijn carrière en dan merk je meteen wie je echte vrienden zijn. Ik kan je vertellen dat die dan op één hand te tellen zijn. Maar de tijd met het VVCS-team was prachtig en we hadden een superelftal, waarmee we het menig betaald voetbalclub moeilijk wisten te maken in de voorbereiding. Ik wil de VVCS nogmaals bedanken voor hun goeie zorgen, steun en inzet."

Eerder buitenlands avontuur
Indonesië is niet het eerste land buiten Nederland waar Heije zijn kunsten kon vertonen. Eerder was hij actief voor het in Cyprus uitkomende APEP Pitsilia. Wat echter door omstandigheden geen succes werd. "Ik werd destijds gebeld door mijn manager van de VVCS Patrick van Diemen. Hij vertelde me dat ik op stage kon bij een Cypriotische club die op dat moment in Nederland verbleef op trainingskamp. Ik trainde twee dagen mee en speelde vervolgens één oefenduel met NAC. Het ging goed en één dag later kon ik een contract tekenen. De manager van de club was mijn huidige trainer Willy Scheepers. Hij had alles perfect geregeld voor mij. Aan het begin op Cyprus, was alles positief, maar toen mijn trainer en manager ontslagen werden, werd alles anders. Salarissen werden niet uitbetaald en de trainer uit Cyprus begreep er helemaal niks van. Omdat het echt een rotzooitje werd, heb ik mijn contract na ongeveer drie maanden ingeleverd. Je wilt niet weten hoe blij ik was toen ik in het vliegtuig stapte naar Nederland. Maar het kan ook anders zijn, maar dan is de organisatie gewoon beter binnen de club. Kijk bijvoorbeeld naar mijn oud-teamgenoot van NEC Jeffrey Leiwakabessy die bij Anortosis Famagusta speelt. Het leven op Cyprus is erg warm en duur, maar als alles goed geregeld is met je club is het echt heerlijk daar."

(Strijdend voor Team VVCS tegen Sparta)

Sportieve toekomst
Heije weet door de gebeurtenissen tijdens zijn loopbaan dat er weinig te plannen valt in het voetbal. ?Op dit moment wil ik zoveel mogelijk wedstrijden spelen voor Bali Dewata United en belangrijk zijn voor het elftal. Daarnaast hoop ik dat we kampioen kunnen worden of in ieder geval meedraaien in de top van de competitie. Na mijn carrière wil ik graag iets op gaan starten, ik ben daar al mee bezig en hoop daar in Nederland mee te kunnen starten. Mijn doel is om een professionele voetbalschool te starten als ik terugkeer naar Nederland. Maar ik ben nog niet van plan om te stoppen, want ik ben nog topfit en speel elke week de volle negentig minuten. Dus wie weet komen er hierna nog leuke aanbiedingen. In mijn huidige contract staat een optie voor één seizoen extra, dus wie weet ben ik er volgend seizoen nog steeds."