Van den Brink hoopt op nieuw Australisch avontuur
Competities als de Australische A-League, de J-League in Japan en zelfs de Chinese Super League tellen tegenwoordig verschillende voetballers van Hollandse afkomst. VoetbalPrimeur zocht contact met spelers die tegenwoordig hun boterham buiten de Nederlandse landsgrenzen verdienen. Dit keer sprak VoetbalPrimeur met Bas van den Brink. Hij liet recent zijn contract ontbinden bij het Zuid-Koreaanse Busan I'Park.
Edwin Radstaat
AMSTERDAM
De 28-jarige van den Brink verruilde enkele maanden geleden Australië voor een nieuw avontuur in Zuid-Korea. De verdediger kende twee sterke jaren bij Gold Coast United waar hij ondanks een nieuwe aanbieding vertrok naar topclub Busan I'Park. De oud-speler van onder meer FC Utrecht, FC Emmen en FC Omniworld liet zijn contract na zes weken en drie gespeelde wedstrijden echter ontbinden. De wereldreiziger is nu op zoek naar een nieuwe werkgever en hoopt terug te keren naar Australië.
Botsing van culturen
De andere cultuur in Zuid-Korea was een van de uitdagingen die het gezin Van den Brink op wilde zoeken. De verschillen bleken groter te zijn dan verwacht. "Het was buiten het voetbal om erg lastig om ons aan te passen aan de Koreaanse cultuur. Zo goed als niemand sprak Engels en als blanke werd je daar echt als buitenlander behandeld. Het was zelfs lastig om in de supermarkt boodschappen te doen voor ons. Uiteindelijk hadden we er ons meer of iets anders van voorgesteld dan het uiteindelijk geworden is", aldus de verdediger tegenover VoetbalPrimeur.
(Van den Brink in actie voor FC Emmen)
Taalbarrière
Niet alleen de andere cultuur maar ook de taal bleek een probleem te zijn in Zuid-Korea. "Wij konden geen enkel woord lezen doordat ze in Korea andere tekens gebruiken dan wij gewend zijn. In een grote supermarkt is het dan echt lastig om te vinden wat je zoekt. Ik dacht op een gegeven moment dat ik een pak suiker te pakken had maar dat bleek dan later soda te zijn. Dat soort misverstanden waren er vaker. Iedere verpakking moest ik echt goed nakijken. De winkels hadden dan ook nog eens een hele andere indeling dan wat we gewend waren."
Respect
De omgangsvormen waren zeer verschillend dan wat Van den Brink gewend was bij zijn voormalige Australische en Nederlandse werkgevers. "Het niveau van de club en de hele competitie ligt technisch erg hoog. Ik heb in een korte periode heel veel kunnen leren van trainingen en de wedstrijden. Verder is alles in en om de club perfect geregeld. Maar wat mij erg in de weg stond, waren alle tradities en regels die van oudsher in het land gelden. De buigingen, het respect voor ouderen of meerderen wat tot in elk klein detail terugkomt. Ik ben een voorstander van dat er een groot respect is voor ouderen, maar op de wijze waarop dat gaat in Zuid-Korea is voor ons echt anders. Zelfs als een medespeler iets ouder was verwachtte hij dat je hem erg veel respect toonde. Dit door middel van buigingen. Het respect kreeg je dan echter niet terug. Verder moesten we de trainer na een training altijd bedanken en dan liep je wel eens gewoon niets anders te doen twee uur lang zinloos buffelen."
Warm welkom
Van den Brink heeft ondanks de korte periode wel een zeer goed gevoel overgehouden aan zijn Zuid-Koreaanse werkgever. De club viel niets te verwijten wat betreft de moeite die men deed om het gezin zich snel thuis te laten voelen. "We werden er geweldig opgevangen door de club en de medespelers. Ze hebben daar minder ervaring met buitenlandse spelers dan wij bijvoorbeeld in Nederland. Men deed er echt alles aan om ons zo goed mogelijk thuis te laten voelen. Bij wedstrijden werd er voor de niet-Koreanen Westers voedsel geregeld. Dat zou bij ons volgens mij ondenkbaar zijn. We gaan dan niet opeens typisch Aziatische gerechten voor hen klaarmaken, eten wat de pot schaft denken we dan. Verder regelde men een mooi appartement voor ons wat in Korea echt heel moeilijk is. Mensen zijn daar gewend om met grote gezinnen in een tweekamerappartement te wonen."
(In het shirt van Gold Coast, foto afkomstig van officiële website)
Australië
De twee jaar in Australië hebben veel indruk gemaakt op de Nederlander. Als hij mag kiezen keert hij snel terug naar het land waar zowel het leven als het voetbal dik in orde is. "Australië was in één woord super. Het leven is er mooi en op voetbalgebied ging het ook goed. Ik heb in Nederland voor mijn gevoel niet helemaal laten zien wat ik kon en uiteindelijk in Australië wel. Het heeft me veel voldoening gegeven om daar te spelen. Het zou me leuk lijken om er weer terug te keren. De tijd zal uitwijzen of dat ook werkelijk lukt."
Caravella
De fysiek sterke speler kwam in contact met Gold Coast United door een Australiër die in het verleden uitkwam voor FC Omniworld. "Via een oud-speler van Almere City FC, toen FC Omniworld, Zenon Caravella. Hij is een Australiër en woonde alweer een tijdje in zijn vaderland toen hij me vertelde over zijn nieuwe club en dat ze daar nog een centrale verdediger zochten. Ik heb samen met mijn vrouw ongeveer één minuut na moeten denken over die kans. Het was allemaal best spannend. Net ons eerste kindje en dan deze onbekende stap maken."
Voetbalverschillen
Het spelletje is overal hetzelfde, maar de wijze waarop voetbal gespeeld wordt is anders wanneer Zuid-Korea en Australië met Nederland vergeleken worden. "Nederland is echt een perfect land om je voetbalopleiding te krijgen. We zijn goed onderlegd. Zeker technisch en tactisch. Dat geeft een hele goede basis voor een carrière in een ander land. De beleving en de mentaliteit in Australië waren weer ongeëvenaard wat mij betreft, heel erg positief en vol overgave. Het goede aan Korea was dat de spelers zo verschrikkelijk technisch waren. Zelfs op trainingen kon ik echt smullen van acties van medespelers."
FC Utrecht
Van den Brink begon zijn loopbaan bij FC Utrecht. De club uit de Domstad blijf altijd een speciale plaats innemen bij de speler. "Ik heb een geweldige tijd bij Utrecht gehad en daar is mijn basis gelegd. De mentaliteit bij FC Utrecht, de hiërachie binnen het eerste elftal, hebben mij gevormd. Daardoor wist ik wat er allemaal speelde in de voetballerij. Er was sprake van een goede mix tussen hard zijn, omdat je moet leren en samen een beter resultaat wilt halen, en het gemoedelijke en gezellige aspect van een vriendenteam."
Noodgedwongen vertrek
Het vertrek bij FC Utrecht was de inleiding voor een moeilijke periode voor Van den Brink. "Dat was voor mij echt een hele moeilijke fase. Ik had bijna tien seizoenen bij FC Utrecht gezeten en altijd op het hoogste niveau gespeeld. Het voelde destijds alsof ik gefaald had. Dan is de Jupiler League plotseling wat minder sfeervol. Het was achteraf wel heel goed voor me, want ik besefte toen dat het leven als voetballer niet een normaal leven is. Ik werd een stuk bewuster van mijn geld en beter gezegd van de waarde van geld. Het was in het begin pittig, maar voor mij een belangrijke stap in m'n leven."
Jupiler League
De verdediger kijkt niet met tevredenheid terug op de periode waarin hij voor FC Emmen en FC Omniworld uitkwam in de Jupiler League. Dat heeft niets te maken met de clubs, maar met zijn eigen presteren. "Helaas heb ik daar niet mijn beste spel laten zien of gewoon tekort laten zien. Ik was daar niet constant genoeg, waardoor ik zelf niet helemaal tevreden terug kan kijken op die periode. Ik heb er wel geleerd dat het voetbal niet altijd eerlijk is, maar dat je door hard werken en niet zeuren bijna altijd terug kan komen. Hoe uitzichtloos en situatie ook lijkt."
Toekomst
Een terugkeer naar Nederland staat niet bovenaan het verlanglijstje. Eerst wil de verdediger nog meer van de wereld zien. "Het liefst speel ik nog een jaar of twee in het buitenland en kom dan terug naar Nederland. Helaas wordt het er qua financiën in Nederland niet beter op. Dat maakt het minder aantrekkelijk om in Nederland te spelen ten opzichte van het buitenland."