"Dat ik bij Milan speel, zegt niets over Oranje"

Wout Stravers
NOORDWIJK

Met het vertrek van Bert van Marwijk zijn de kansen bij Oranje voor Emanuelson gestegen. Althans, om in de selectie te zitten, want sinds de rentree van Louis van Gaal speelde de oud-Ajacied nog geen seconde. De laatste minuten maakte hij begin dit jaar op Wembley tegen Engeland. Wat er sindsdien is gebeurd? "Niet zo veel. Er zijn spelers die de voorkeur kregen en krijgen, dat is het enige", is Emanuelson nuchter in gesprek met VoetbalPrimeur.

"Ik heb niet het gevoel dat ik minder ben gaan spelen, dat is het niet." Ook vrijdagavond tegen Andorra krijgt iemand anders de voorkeur, dit keer Bruno Martins Indi. Van Gaal gaf toe aan Emanuelson gedacht te hebben, maar hij wil met het oog op 'Roemenië' Martins Indi aan de linksbackpositie laten wennen. Daar komt bij dat Emanuelson als middenvelder is geselecteerd. "Dat heeft hij me ook verteld."

Opgeroepen worden en niet spelen, Emanuelson begint een ervaringsdeskundige te worden. Zijn motivatie lijdt er niet onder. "Zeker niet, zeker niet. Ook omdat het voor mij toch wat anders ligt dan de andere jongens die er langer bijzitten. Ik ben even weg geweest en moet een beetje mijn weg zoeken. Het voelt bijna als nieuw, je begint vanaf nul."

"Van Gaal weet wat iedere speler kan, ook van mij weet hij dat. Hij geeft iedereen het gevoel in aanmerking te komen voor speelminuten. Dat houdt me scherp en dat is de winst van deze bondscoach. Ik probeer het langzaam weer op te bouwen", vertelt Emanuelson. Nu hij 26 is en bij AC Milan een vaste plaats in het elftal heeft, wekt het verbazing dat hij bij Oranje totaal niet aan de bak komt.

"Dat is ook zo, maar dat ik bij Milan nu veel speel wil niet zeggen dat ik ook in Oranje hoor te spelen. Of ik dan te bescheiden ben? Misschien, maar ik heb met het Nederlands elftal al veel meegemaakt. Je kijkt er anders tegenaan", doelt hij op het onverwachts afvallen voor de EK-selectie van afgelopen zomer.

"Natuurlijk zou het zonde zijn als ik in mijn carrière geen groot toernooi speel of dat je voor je gevoel te weinig interlands hebt gespeeld. Dat speelt mee, maar ik kan er mee omgaan. Ik denk ook dat ik het zou kunnen accepteren. Dat wil overigens niet zeggen dat ik er niet vol voor ga", verduidelijkt hij. "Maar het is moeilijk. Het is iets wat je niet in eigen hand hebt. Je bent afhankelijk. Maar ik zit er nu weer bij. Het is een start. Van hieruit gaan we weer verder."

"Ik ben 26 en merk dat ik stappen aan het maken ben als persoon. Ik gedraag me anders en ga makkelijker om met dingen die op me afkomen. Eigenlijk sta ik overal rustig tegenover. Ik probeer mijn werk goed te doen."