Over vitrines en vaderfiguren

Legear excuseerde zich tijdens een snel in elkaar gestoken persconferentie en daarmee leek de kous af. Elke beetje verstandige entourage zou meteen een sociaal project beginnen namens Legear zodat duidelijk is dat hij werkelijk berouw heeft en zijn fouten inziet. Zoniet Jonathan Legaer. Opvallende aanwezige tijdens deze persconferentie was Laurent Denis. Het is hallucinant deze man in de top van het voetbalmilieu een vertrouwenspersoon blijft.

Schimmig milieu
Dit ondanks het feit dat bij zijn persoon in het verleden al heel wat vragen zijn gerezen. Dit toont des te meer aan dat het voetbalmilieu nog steeds een erg schimmig milieu blijkt te zijn. Het roept vragen op omtrent de omgeving en begeleiding van Legear maar ook over het hele milieu als dusdanig. Het voetbal blijft een grijze zone van de economie met heel wat malafide personen die op kort winstbejag uit zijn.

Wat betreft slechte begeleiding heeft België intussen wel een aantal voorbeelden van hoe het niet moet: denken we maar aan Anthony Vandenborre die zijn carrière nu wel definitief mag vergeten, Logan Bailly die enkel dankzij zijn ex-trainer zich vastgrijpt aan een laatste strohalm die OHL hem wou bieden,…  Deze laatste werd trouwens in de steek gelaten door zijn vorige agent wegens onhandelbaar. Vandenborre zelf is al toe aan zijn tiende agent dus ook daar wringt het schoentje. De begeleiding laat de spelers te vaak in de steek.

Kleinde kinderen
Het is een cliché maar voetballers zijn namelijk kleine kinderen. Kleine kinderen hebben voortdurend aandacht en begeleiding nodig. Het  lijkt er op dat de entourage van de voetballers dit onvoldoende beseffen. Met entourage kan niet enkel naar de ouders, de spelersmakelaars, de advocaten maar ook de club, de coach en de rest van de technische staf verwezen worden. Kleine kinderen hebben een vaderfiguur nodig die hen slaat en zalft.

Goede voorbeelden zijn Fellaini en Witsel. Van Fellaini is het bekend dat na zijn zware blessure zijn vader onmiddellijk naar zijn zoon gereisd is om hem elke dag te verplichten de nodige arbeid te verrichten. Anders dreigde zijn zoon de pedalen te verliezen. Dat is de enige en juiste manier. Het werkethos van Witsel is dan weer zo fenomenaal dat zijn vader enkel goedkeurend kan toekijken.

Vaderfiguur
Elke voetballer zou een vaderfiguur moeten hebben zoals Fellaini en Witsel die hen, op de gepaste moment, bij de arm grijpt zodat het lange termijn plan niet in gedrang komt. Door het grote geld zijn er namelijk vele verleidingen en verslapping /verdikking loert steeds om de hoek. Echte vaderfiguren snappen dit en zijn, in tegenstelling tot agenten en andere tussenpersonen, niet uit op korte termijn winstbejag. Ze zijn oprecht bekommerd om het welzijn van hun zoon.