Dennenappel kan wel weer een poetsbeurt gebruiken
Als AZ-volger heb ik Koeman in zijn kortstondige tijd in Alkmaar mogen meemaken. Een correcte vakman, gek op het spelletje. Maar het rumoer in de wandelgangen schetste een compleet ander beeld van de eens zo overtuigende aanvoerder van FC Barcelona. Koeman zou geen grip hebben op zijn spelers, de klik tussen het bestuur en de eindverantwoordelijke langs de lijn ontbrak. En dat was terug te zien op het veld. AZ was nog niet klaar voor Koeman en andersom ook.
Na het ontslag van Koeman, toepasselijk op 5 december, voelde hij zich gepiepeld. Openlijk aan de schandpaal genageld door een club in kwelling na het vertrek van hoofdsponsor en suikeroom Dirk Scheringa. Slechts korte vlagen uit een verhaal met een putlucht, dat wellicht ooit nog eens in zijn geheel geopenbaard zal worden, belandden in de media. Koeman wist zijn woede en onbegrip om te zetten in dezelfde verbetenheid waarmee hij 's werelds beste aanvallers uit de wedstrijd speelde.
Ik wil het geen sportieve wraak noemen, maar zeker is dat Koeman meer dan ooit aantoont ook als trainer een klasbak te zijn. Zoals gezegd, hij heeft me verbaasd. Zelf ben ik nooit een fan van de trainer Ronald Koeman geweest, maar de manier waarop hij nu met Feyenoord aan de weg timmert doet zelfs de grootste criticaster over het hart strijken. Ere wie ere toekomt, Koeman en Feyenoord voelen elkaar.
In mijn ogen zou Koeman er goed aan doen voorlopig de Kuip als zijn habitat aan te houden. Hoewel Feyenoord voor een nieuwe leegloop van toptalenten staat, behelst de jeugdopleiding van de Rotterdammers voldoende kwaliteit om ook dat verlies op te vangen. Tel daarbij op dat Feyenoord na jaren van financiële wanorde weer omhoog kan kijken en Koemans (sportieve) toekomst 'op Zuid' lijkt gewaarborgd.
Een Engels sausje voor de KNVB Beker
Nu we het toch over de Kuip hebben; kijk je ook uit naar donderdag? De bekerfinale is toch altijd weer een bijzonder hoogtepunt van het voetbalseizoen. Een stampvol stadion, fans gevangen tussen hoop en verwachting. Een geweldig uithangbord van het Nederlandse voetbal, die KNVB Beker. Helaas moet ook geconstateerd worden dat het vaderlandse bekertoernooi pas vanaf de halve finales écht begint te leven.
Hoe kan dat toch dat een toernooi dat, zeker na de recente veranderingen in de opzet, zoveel potentie heeft pas in de eindfase op de gerechtvaardigde aandacht bij media en publiek kan rekenen? Pas wanneer een topclub de finale haalt, groeit de KNVB Beker uit van bijzaak tot hoofdprijs. Daarentegen zal men in Almelo tot in de lengte van dagen praten over die ene mooie donderdag in de Kuip. Het contrast is groot.
Mijn vraag aan jou, Wout: hoe gaan we de KNVB Beker laten uitgroeien tot een bloeiend bekertoernooi met aanzien en distinctie? Ik pleit voor een kopie van het FA Cup-toernooi. Geen doordeweekse bekeronderonsjes meer, maar uitdagende en bloeiende bekerweekenden.
In de rubriek Tweestrijd legt de hoofdredactie van VoetbalPrimeur elkaar wekelijks schriftelijk het vuur aan de schenen.