De nukken van wonderkind Neymar zien we nooit

Voor iedereen behalve de direct betrokkenen is het gissen. Wellicht komen over een paar jaar, wanneer het 'veilig' is, meer dan wat flarden her en der onder het licht van de media te liggen. Zo is het ook gegaan met het teleurstellend verlopen WK in Italië, alweer 23 jaar geleden. Over dat toernooi doen de wildste verhalen de ronde. Van een groot feest van kasteelheer Ruud Gullit, tot het bij de knieën afzagen van bondscoach Leo Beenhakker.

Nu wil ik niet suggereren dat het er in Kraków net zo aan toe is gegaan, duidelijk is wel dat er het nodige aan te merken viel op de onderlinge verhoudingen binnen de Nederlandse ploeg. Daar zal ook de rol van Robin van Persie een aandeel in hebben gehad. Over het hoe en waarom van zijn 'persboycot' is nooit een boekje opengedaan, het was gewoon zo. Van Persie zal daar zo zijn redenen voor hebben, goede redenen. Daar ben ik van overtuigd.

Immers, wanneer Van Persie wél met de media praat doet hij dat in vrijwel de meeste gevallen met een spontane, prettige air. Van Persie meldt, in tegenstelling tot een deel van zijn collega's, zinnige dingen, geeft stof tot nadenken en is open. Wellicht dat daar de crux ligt. Het niet praten met de media in een periode waarin de voetbaltoekomst van Van Persie het belangrijkste nieuws in Nederland en Engeland was, is misschien een stukje zelfbescherming geweest. En een manier om de focus vooral op het Nederlands elftal als geheel te houden en niet op de persoon Van Persie.

Is Neymar écht zo goed als Brazilië claimt?
Iemand die in z'n eentje het gewicht van de natie op zijn ranke schouders draagt is Neymar. Brazilië staat in brand, aan de 21-jarige voetbalkoning de taak om zijn rellende medelanders reden tot juichen te geven. Vooralsnog een monsterklus waar hij met verve in slaagt. Met een wondergoal tegen Japan in het eerste duel tijdens de Confederations Cup, een knappe volley in het duel met Mexico en een assist om van te watertanden in datzelfde duel laat Neymar voorlopig het grote gelijk van FC Barcelona zien.

Hij kost een duit, maar dan heb je ook wat. En dat voor een voetballer die in Europa vooral bekendheid verwierf via hoogtepunten op YouTube. Het was elke maandag weer smullen geblazen, de hoogtepunten van het laatste duel van Santos vonden gretig aftrek op de videowebsite. Ik vind het moeilijk om mee te gaan in het Zuid-Amerikaanse enthousiasme rond Neymar, kortzichtig als ik ben. Natuurlijk, Neymar in vorm met de bal aan zijn voeten is genieten geblazen. Maar de Neymar die zijn nukken toont wanneer het niet zo loopt als het wonderkind wil, zie je niet voorbijkomen.

Tijdens m'n diepnachtelijke Copa Libertadores-escapades heb ik Neymar een paar keer negentig minuten aan het werk gezien. Meestal stonden na een kleine tien minuten spelen mijn nekharen overeind. En dat bedoel ik niet positief. Neymar swingt, passeert, goochelt en tovert, maar Neymar zeurt, valt, zanikt en klaagt ook. Voor nu krijgt hij het voordeel van de twijfel, maar wat jij Wout? Is Neymar écht zo goed als Brazilië en FC Barcelona ons willen doen laten geloven?

In de rubriek Tweestrijd legt de hoofdredactie van VoetbalPrimeur elkaar wekelijks schriftelijk het vuur aan de schenen.