Sfeerverslag: Loerende criminelen en het fluitje van God
Grote groepen mannen van middelbare leeftijd, in matchende oranje outfits, bewegen zich door Salvador, de eerste speelstad van het Nederlands Elftal tijdens dit WK. Op hun rug prijkt geen Robben, met nummer 11. Namen als Piet en Broer zijn een bekender fenomeen, evenals rugnummers 50 en 65.
Niels de Ruiter
SALVADOR
Hoewel een vlucht vanuit Nederland naar Salvador minimaal zestien uur duurt, hebben de Nederlandse fans ook deze plek weer goed weten te vinden. Geen enkel ander land is zo prominent aanwezig in Pelourinho, het historische centrum van Salvador, waar dus ook Spanje speelt en maandag Duitsland - Portugal wordt afgewerkt.
Loerende criminelen
Hoewel Salvador een plek is met een prachtig historisch centrum, heerlijk eten en beeldschone eilandjes in de buurt, is het gevaar hét gesprek van de dag in de vele praatprogramma's op de Nederlandse televisie. De statistieken liegen er dan ook niet om; geen enkele stad in Zuid-Amerika is gevaarlijker dan Salvador. Op het eerste oog lijkt het dan ook niet de perfecte plek om duizenden buitenlandse fans te ontvangen.
Toch lijkt Salvador zich vooralsnog echt van zijn beste kant te laten zien. De infrastructuur kan tot dusver redelijk omgaan met de drukte. Tegelijkertijd lijken de politie en het leger een relatief veilige situatie te kunnen creëren. Het blijft echter oppassen geblazen voor de Nederlandse fans, in zijstraatjes liggen lokale criminelen duidelijk op de loer.
Voetbal is heilig
Minder oppassen is het op het door de FIFA - en zijn vele sponsoren - georganiseerde Fan Fest, waar het duel tussen Brazilië en Kroatië kan worden bekeken op een groot scherm. Al ver voor aanvang van de openingswedstrijd is het er gezellig druk. Hoewel een deel van de Brazilianen niet blij is met de organisatie van dit grote evenement in een land waar nog veel problemen zijn, worden tijdens een wedstrijd van de Selecao de problemen graag heel even vergeten. Voetbal is nog altijd belangrijker dan politiek, zo blijkt. Voetbal is heilig.
Het supportersfeest past perfect bij Brazilië, ook al zijn de buitenlanders er alom aanwezig. Er is genoeg eten en drinken te vinden voor een goede prijs, er is muziek en er heerst een gemoedelijke sfeer. De stortbui die voorafgaand aan de wedstrijd over de supporters neervalt is zelfs reden om er een echt feestje van te maken. Ook organisatorisch is het Fan Fest een echt Braziliaans feestje te noemen. Aan de ene kant een enorm groot televisiescherm en verschillende grote interactieve stands van de sponsoren, aan de andere kant het vergeten van vrij essentiële dingen. Op het gehele Fan Fest is namelijk geen enkel toilet te vinden. Binnen no-time zijn de muren van de straatjes om het terrein door de bezoekers uitgekozen als publiek urinoir.
Het fluitje van God
Nadat de wedstrijd met een eigen goal van Marcelo vrij rampzalig begint voor de Brazilianen, slaat de stemming om zodra De Goddelijke Kanaries via Neymar op gelijke hoogte komen. Een groot kabaal volgt en de uitbundige Brazilianen vliegen elkaar om de hals. Als ze in de tweede helft via een wel heel makkelijk gegeven strafschop - het fluitje van God of de FIFA? - voor komen te staan, lijken de Brazilianen het al te weten. Dat de scheidsrechter hen een handje heeft geholpen en dat Kroatië nog een aantal keer dicht bij een aansluitingstreffer komt, wordt graag snel vergeten.
Na afloop stroomt het supportersfeest langzaam weer leeg. De kop is eraf voor Brazilië; de eerste klus is geklaard. Voor Nederland is het een paar uurtjes wachten. Laten we voor alle Oranje-fans, die vanuit plaatsjes zoals Lexmond en Veghel naar het verre Salvador zijn gereisd, hopen dat hun support vrijdagavond niet voor niks is geweest.