Titel als ultiem doel: 'Kampioen worden met Feyenoord: het is zijn favoriete droom'

'Kijk die koppen, de wijd geopende monden, bierspetters, gebalde vuisten, tattoos', begint voetbaljournalist Willem Vissers zijn column in De Volkskrant, doelend op het feest na de 2-1. 'De catharsis. Kuyten Vilhena rennen gearmd naar die euforische hoofden, naar de collectieve oerschreeuw, richting bierdouche en geheven knuisten. Doelpunt. Doelpunt Feyenoord.'

De Katwijker is naar Nederland teruggekomen met de titel als ultiem doel. 'Kuyt droomt van het kampioenschap met Feyenoord en duizenden aanhangers dromen met hem mee, over het soort succes dat voor het laatst is bereikt toen Leo Beenhakker nog trainer was (1999, red.). En Kuyt beseft dat hij zelf het voortouw moet nemen. 'Kuyt is de vleesgeworden mentaliteit. En dus rent hij, sleurt hij, duwt hij, neemt hij de strafschop voor 3-1 en laat hij de dank van het volk als een verkwikkende golf over zich heen rollen.'

'Van de drie topclubs is Feyenoord het meest veranderd, in optische zin. Van der Heijden, Vejinovic, Elia, Kramer, Kuijt. De jeugd van Varkenoord, die Feyenoord de laatste jaren redde van de financiële ondergang, is zelfs een beetje naar de zijlijn gebonjourd. Sterker, bij Feyenoord hebben zes spelers een verleden bij Ajax. Aan Van Bronckhorst de taak om jeugd en ervaring te mengen tot een succesvolle ploeg. Kuijt zei wel twintig keer dat met tien man karakter was getoond tegen Utrecht. Kampioen worden met Feyenoord: het is zijn favoriete droom', besluit Vissers.