LEZERSCOLUMN - Enige moment van passie bij Ajax pas na afloop van... Bazoer

Door: Gerdo Vlastuin

Zondag was het Ajax, het afgelopen EK-kwalificatietoernooi was het Oranje. Eén tegendoelpunt en we zijn ontregeld. "Slapjanussen en mietjes, dat zijn het", hoorde ik Tom zondag vanaf de bank schreeuwen. Samen even Ajax kampioen zien worden voor de tv en een biertje pakken, dat was het idee.

PSV was volgens velen al de sterkste in de competitie en nu gingen ze dus ook – terecht - met de schaal aan de haal. Het afgelopen jaar zaten we avonden lang in dezelfde opstelling klaar voor de tv in afwachting van topprestaties. Tegen Tsjechië, IJsland en Turkije en tijdens Europa League-avonden, maar we komen steeds vaker bedrogen uit.

We druipen af en zijn elke keer weer teleurgesteld. Ontzet. Je tegenstander kan beter zijn, maar met inzet, passie, strijd en beleving kun je een hoop compenseren, toch? Dat zeiden mijn jeugdtrainers vroeger tenminste. En, kijk naar Atlético Madrid. Die verslaan hoger ingeschatte ploegen vooral omdat zij voor elkaar door het vuur gaan.

Het enige moment van passie bij Ajax kwam pas na afloop van de wedstrijd. En nota bene van iemand die al weken niet meer meedoet, Riechedly Bazoer. Zijn scheenbeschermer vloog door de catacomben en een scheldkanonnade volgde. Passie. Emotie. Heerlijk! Houd dat vast.

Maar ach, is het allemaal zo erg? Zomers hoeven we niet meer thuis te blijven voor eindtoernooien, in Europa zijn we vaak al klaar voordat de winter aanbreekt en niet winnen van De Graafschap is uiteindelijk toch ook een topprestatie?

… Dat lukt namelijk bijna niemand.

Ook een lezerscolumn schrijven? Stuur deze in aan lezerscolumn@voetbalprimeur.nl voor maandag 16 mei 23.00 uur!