Nijhuis haalt snoeihard uit: 'Ik, zei de gek, ben volgens hem een zedenprediker'

'Een jaar of twintig later maakte Beyoncé een liedje met dezelfde titel: Me, Myself & I. Ik kreeg onwillekeurig de associatie met iemand die extreem ingenomen was met zichzelf. En warempel: op dat moment kwam er daadwerkelijk iemand in aanmerking voor dat predicaat', schrijft Nijhuis. 'Iemand uit de voetballerij. Iemand die een geweldige loopbaan had in de absolute top.'

'Die actief was op EK’s en WK’s. Een visitekaartje en ambassadeur voor Nederland. Waarvoor alle lof en hulde. Iemand die veel van de huidige arbiters scoutte, namens de KNVB. Iemand ook, die weet hoe moeilijk het is om het ambt van scheidsrechter uit te oefenen. Zeker in de huidige tijd, met alle camera’s en herhalingen, waartegen arbiters het vaak moeten afleggen.'

'Iemand die de voetballerij op de voet volgt en uiterst kritisch is op de arbitrage', vervolgt Nijhuis. 'Dat is prima, dat hoort erbij. Geen probleem. Maar er is nog een verschil tussen kritisch zijn en mensen afzeiken, afbreken en louter negatief zijn. Björn Kuipers behoort tot de beste scheidsrechters ter wereld, maar kan nauwelijk iets goed doen. Talent Dennis Higler mag zich internationaal gaan bewijzen, maar ontstijgt de middelmaat niet. Ik, zei de gek, ben volgens hem een zedenprediker, omdat ik de kaarten trek die bij protesteren horen.'

'Dat wij fouten maken, is een feit. Maar het zou hem – vanuit de ivoren toren – misschien sieren de beroepsgroep eens positief-kritisch te benaderen. Of iets van zelfkritiek of zelfspot ten toon te spreiden. Dat zit er echter niet in, lijkt het. Voor deze column is dat prima. Omdat er eindelijk iemand is de mijn jeugdigde fascinatie voor Me, Myself & I belichaamt. Die hevig ingenomen is met zichzelf. En voor wie de wereld bestaat uit precies drie personen. Mario, Van der Ende en Mario van der Ende', besluit Nijhuis.