Mourinho is magic touch kwijt: United juist op zijn sterke punt kwetsbaar

6 december 2016 om 13:00
9

Na het tijdperk-Louis van Gaal moest de aanstelling van José Mourinho en zomerse transferuitgaven van in totaal 185 miljoen euro Manchester United er weer bovenop helpen. Maar na veertien duels staat de club met liefst dertien punten achterstand op koploper Chelsea op de zesde plaats. Waar gaat het mis bij Mourinho's ploeg?

Ironisch: onder Mourinho heeft United na veertien speelronden liefst zeven punten minder gepakt dan de ontslagen Van Gaal vorig seizoen op hetzelfde moment. Van de laatste acht wedstrijden in de Premier League won Manchester United alleen het treffen tegen de huidige hekkensluiter Swansea City. Toch blijft de Portugees na iedere wedstrijd verkondigen dat zijn ploeg ontzettend goed heeft gespeeld. Het is on-Mourinho's. De Portugees die jaren bekendstond om nauwelijks oogstrelend, defensief voetbal met goede resultaten, zit nu op het beklaagdenbankje omdat hij goed voetbal speelt maar geen resultaten pakt.

Er zijn veel zaken waar Manchester United dit seizoen mee worstelt. De Europa League bijvoorbeeld. Ondanks het feit dat Mourinho vrijwel iedere groepswedstrijd zijn B-elftal opstelt, zijn de gevolgen van de donderdagse Europese onderbreking zichtbaar, met slechts één overwinning in de vijf wedstrijden die United speelde na een Europa League-wedstrijd. Maar het grootste probleem zit in de onoverwinnelijkheid. Of beter gezegd: het gebrek daaraan. Dit United is niet Internazionale of Chelsea uit de hoogtijdagen van Mourinho, toen spelers - hoe irritant soms ook voor de voetballiefhebber - er echt álles aan deden om te winnen. Het parkeer-de-bus-principe waar de manager zo succesvol mee was bij andere clubs is bij United totaal verdwenen of werkt simpelweg niet. In plaats van een wedstrijd te killen, geeft de ploeg nu de punten juist weg in de laatste fase van het duel.

Dit seizoen verspeelde United in de laatste tien minuten van wedstrijden liefst zeven punten. Drie keer werd een zege uit handen gegeven, één keer een gelijkspel. De manier waarop de ploeg zondag niet won op bezoek bij Everton was typerend voor de fase waarin de club nu verkeert. Marouane Fellaini werd vlak voor tijd door Mourinho ingebracht om de 0-1 voorsprong te verdedigen, maar notabene de Belg veroorzaakte - niet voor het eerst dit seizoen – een strafschop waardoor Everton in de slotfase op 1-1 kwam.

Daaraan is ook te zien dat Mourinho een beetje zijn magic touch is verloren. In zijn laatste periode bij Chelsea was diezelfde trend zichtbaar en nu op Old Trafford gebeurt dat weer. De kampioenenmaker, de man van lelijk voetbal maar altijd succesvol in resultaten over de streep trekken, die Mourinho bestaat al even niet meer.

Samuel Eto'o, die speelde onder de Portugees tijdens de succesvolle treble-periode bij Internazionale en ook bij Chelsea, zei daar onlangs dit over: "José is veranderd. Bij Inter was hij een exceptioneel iemand. Maar hij is anders. We kunnen niet constant proberen te verdedigen. Voetbal is niet zo. Het voetbal evolueert." Volgens de spits overwint het voetbal van bijvoorbeeld Pep Guardiola de Mourinho-stijl. 



Aankopen
De vele gespendeerde miljoenen hebben Mourinho ook nog niet dat extra zetje gegeven. Eric Bailly kan uitgroeien tot een geweldige verdediger, maar is deze week pas weer fit verklaard na een lange periode van blessureleed. De van Dortmund overgekomen Henrikh Mkhitaryan kende daarnaast een valse start op Old Trafford. De laatste weken begint hij langzaam zijn draai in de ploeg te vinden met als hoogtepunt de thuiswedstrijd tegen Feyenoord (4-0), maar een meerwaarde over een langere periode in de Premier League moet hij nog blijken.

En dan is er natuurlijk Paul Pogba, de duurste aankoop uit de geschiedenis van het voetbal. Bij de Fransman was de afgelopen maanden overduidelijk zichtbaar dat hij enorm veel moeite had zich aan te passen aan het spelletje van Mourinho. In het huidige systeem komt de middenvelder niet vaak genoeg in de positie om doorslaggevend te zijn met een splijtende pass of een goal en dat is voelbaar bij United. Vorige maand speelde de coach zelfs met het idee om de niet renderende Pogba terug naar de verdediging te halen, om vanuit daar het spel te gaan dirigeren.

Gelukkig voor Mourinho heeft hij in Zlatan Ibrahimovic nog een scorende spits, iets wat Van Gaal vorig seizoen niet had. De transfervrij gekomen Zweed speelt niet zijn beste seizoen tot nu toe, maar is wel trefzeker met acht goals in dertien competitiewedstrijden. Een ander lichtpuntje in de ploeg van United is Ander Herrera, als hij speelt. De Spanjaard heeft een fantastisch overzicht en een geweldige pass en kan United vanuit de middenlinie naar een hoger niveau tillen. Chris Smalling doet het daarnaast uitstekend in het hart van de verdediging sinds zijn terugkeer.

Maar buiten die spelers en een goede keeper als David de Gea lopen er bij United vooral voetballers rond die niet elke wedstrijd negentig minuten lang boven zichzelf kunnen uitstijgen. Marcus Rashford is een groot talent, maar als hij vanaf het begin speelt verliest de aanvaller op den duur concentratie, loopt hij niet meer met zijn mannetje mee en is hij weinig waard voor de ploeg. Anthony Martial brengt ondertussen nog altijd opvallend weinig voor een speler van zijn prijskaartje. Marcos Rojo, Antonia Valencia, Matteo Darmian, Daley Blind, Fellaini, en dit seizoen ook Wayne Rooney: het is (vooral defensief) te wisselvallig voor de top en dat lijkt maar tot één gevolg te kunnen gaan leiden op Old Trafford. Miljoenentransfers in januari. Spelers die wel een overwinning over de streep kunnen trekken. Of heeft Mourinho die niet al gewoon in zijn selectie?