Zeven dagen in het spoor van herboren Ajax: 'Wij komen eraan, dit geeft energie'
Onrust rond de trainer, matig voetbal, een onherkenbaar elftal en koploper PSV uit zicht. Een verloren seizoen werd het genoemd, begin december al. Wie gaf er zo'n tien dagen geleden nog een stuiver voor het Ajax van Marcel Keizer? Twee gewonnen toppers en een moeizame donderdagavondwedstrijd later is alles anders. VoetbalPrimeur volgde Ajax een paar dagen op de voet en zag hoe een volgens velen gelopen titelrace gereanimeerd werd.
Frenkie de Jong zit op de bank in Amsterdam - thuis, voor zijn televisie. Het is woensdagavond en de klok kruipt richting half negen. Een uur eerder zag hij op zijn smartphone de tussenstand bij FC Groningen-PSV, 1-3. Shit. Niks aan te doen. De Jong zapt en appt een beetje, lacht om berichtjes van zijn teamgenoten. Ze plagen hem met de Frenkie-hype. Sinds de klinkende zege van afgelopen zondag is hij de gevierde man. Alle registers werden opengetrokken. Arie Haan vergeleek hem met Franz Beckenbauer. Wim Kieft strooide waarempel met complimenten.
Drie dagen eerder is het nog Code Oranje in Nederland en geeft Ajax onder het gesloten dak van de Arena voetballes aan PSV. Het team van trainer Phillip Cocu is de trotse koploper en heeft bij het eerste fluitsignaal tien punten meer dan de thuisploeg. Dat laatste blijkt negentig minuten lang nergens uit. De Brabanders presenteren zich als een ploeg zonder zelfvertrouwen. Het is onthutsend. Angstig, geen lef, geen initiatief. Ajax domineert en wint met 3-0. Dit kan het begin zijn van een spectaculaire inhaalrace, is nu het gevoel op de tribunes, in de treinen met opgewonden Ajax-supporters en talkshows vol Ajax-critici.
Bizar eigenlijk: een ieder die tot voor kort gerept had over een kampioenschap van Ajax, werd in zijn gezicht uitgelachen. De Amsterdammers leken dood en begraven. Was de tweede seizoenshelft eigenlijk nog wel relevant? Eén overtuigende overwinning later en de sfeer slaat om. Dit is de opportunistische voetbalwereld in optima forma.
De Jong stemt in zijn huiskamer toch even af op FOX Sports. 94e minuut. Een scrimmage voor het doel van Jeroen Zoet. Drie, vier keer probeert een verdediger van PSV de bal weg te rammen. Het is echter Mike te Wierik die zijn linkerbeen uitschuift en binnenschiet. 3-3, het stadion van FC Groningen ontploft - net als de groepsapp van Ajax. Dit is een onverwachte opsteker voor de concurrentie en een mentale dreun voor de Eindhovenaren. De tweede in enkele dagen tijd.
Van tien naar vijf
Ruim 24 uur later trotseren 51.000 Ajax-fans het onprettige weer om het thuisduel met Excelsior bij te wonen. Dennis Bergkamp zit zoals gebruikelijk op de perstribune, in de nok van het stadion, en ergert zich zichtbaar aan het spel van zijn club. De zeperd van titelfavoriet PSV in het hoge Noorden heeft Ajax bepaald geen vleugels gegeven. Het is slordig en zonder overtuiging. Wanneer André Onana op slag van rust een bal voor de voeten van Mike van Duinen ranselt en de rooie Hagenaar 1-1 maakt, rolt er een fluitconcert van de tribunes en lijkt Bergkamp in staat om zijn hete thee over de arme verslaggever van NOS Langs de Lijn heen te smijten.
Na rust komt het goed. Ajax wordt in het zadel geholpen door een onbegrijpelijke handsbal van Hicham Faik. Penalty voor de thuisclub, een koud kunstje voor koele kikker Kasper Dolberg. Wanneer Hakim Ziyech in de slotminuten met een vrije trap voor de beslissing zorgt, laat zelfs Bergkamp zich gaan. The Iceman slaakt een kreet en balt een vuist. Opluchting is voelbaar. Een wedstrijd winnen op z'n PSV's: geen goed voetbal, wel drie punten. Wie kan het nu wat schelen? De Jong niets, zoveel is zeker. "Je las en hoorde overal dat de titelrace beslist was", zegt hij na een wederom sterke wedstrijd tegen VP. "Maar kijk eens: in een paar dagen tijd gaan we van tien naar vijf. Wij komen eraan, dat is nu het gevoel. Dit geeft positieve energie."
Engelse taferelen in Nederland. Drie wedstrijden in zeven dagen en ditmaal tuft de Ajax-trein naar Alkmaar. Keizer en co. moeten weer in de achtervolging na de 3-0 zege van PSV op ADO Den Haag en dat tegen een fris, jong, leuk AZ dat in eigen huis eindelijk eens wil winnen van een topclub. Libero De Jong wordt in de Amsterdamse achterhoede geflankeerd door Matthijs de Ligt, comeback kid Mitchell Dijks en een nerveuze Deyovaisio Zeefuik. Ajax houdt zich met een fantasieverdediging staande. Klaas-Jan Huntelaar prikt voor de pauze binnen en versiert na de pauze een penalty.
Twee weken geleden snoepte FC Twente in de slotminuten twee punten van Ajax af. Nu doet invaller Fred Friday op twee meter afstand van André Onana alles fout en laat hij de nummer twee van de ranglijst ontsnappen. Wéér ging het moeizaam. Wéér bewijst Ajax dat het zonder sprankelend voetbal kan winnen. Met dit type zeges geeft de club een signaal af: de titelstrijd is allesbehalve beslist. Integendeel. In een week tijd heeft Ajax de monden van alle kenners gesnoerd. PSV is plots weer prooi. De jacht is geopend. Het geloof is terug.
De Jong is in de catacomben van het AFAS Stadion drukbezet. Hij verontschuldigt zich. Verliezer Wout Weghorst oogt gefrustreerd, boos en verdrietig tegelijk en moet tijdens een interview op zijn lip bijten. Handenbindertje Justin Kluivert heeft nog wel een minuutje voor VP. "Het gevoel is nu héél goed. Afgelopen zondag kon het gat dertien punten worden. Het zijn er nu vijf. Nog één wedstrijdje in de competitie dit jaar. Het ligt helemaal open, denk ik. PSV tegen Vitesse, wij tegen Willem II. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Ik kijk er naar uit, naar die strijd in de tweede seizoenshelft."
(Paul Audenaerd/VoetbalPrimeur)