375 miljoen, dank aan Saints en Roma: hoe het gouden Liverpool tot stand kwam

26 juni 2020 om 14:00
Laatste update: 26 juni 2020 om 14:14

Symbolischer kan een wisseling van de wacht niet zijn: uittredend Premier League-kampioen Manchester City mag op donderdag 2 juli een erehaag vormen voor opvolger Liverpool, dat zich voor het eerst sinds de invoering van de Premier League – in 1992 (!) – tot de beste van Engeland heeft gekroond. De eerste landstitel in dertig jaar en waarschijnlijk niet de laatste, voorspelde Everton- en Manchester United-icoon Wayne Rooney onlangs al met pijn in zijn hart. Hoe kwam de nu al legendarische kampioensploeg tot stand? VoetbalPrimeur gaat terug naar 8 oktober 2015.

Op dat moment was het trotse Liverpool een club in rouw. Tijdens het seizoen 2013/2014 leek het eindelijk weer te gaan gebeuren: Steven Gerrard gleed echter uit tegen Chelsea en Liverpool gaf een 0-3 voorsprong weg bij Crystal Palace. The Reds kwamen uiteindelijk twee punten tekort en Manchester City pakte de titel. Het jaar erop werd men slechts zesde, op 25 punten van kampioen Chelsea. Gerrard zwaaide af op de laatste speeldag, na zeventien jaar trouwe dienst, met een ontluisterende 6-1 nederlaag bij Stoke City, dat in de kleedkamer niet meer bijkwam van het lachen.

2015/2016
Tijdens het seizoen daarop stond Liverpool na acht speelrondes op plek 10: Brendan Rodgers werd bedankt voor bewezen diensten, Jürgen Klopp werd zijn opvolger. De Duitser had in eigen land naam gemaakt bij FSV Mainz 05 en Borussia Dortmund en beloofde een landstitel binnen vier jaar. Op dat moment had hij al spelers als Jordan Henderson, Adam Lallana, Dejan Lovren, Divock Origi, James Milner, Roberto Firmino en Joe Gomez tot zijn beschikking.

In de Premier League werd het niets meer – plek 8, de laagste eindklassering van deze eeuw – maar Klopp en de zijnen haalden wel de Europa League-finale. Die werd verloren van recordkampioen Sevilla, maar deze campagne zal vooral herinnerd worden vanwege de legendarische 4-3 zege op Borussia Dortmund. Anfield kolkte weer als vanouds en meer magische Europese avonden zouden volgen.

2016/2017
Dat was tijdens het daaropvolgende seizoen nog niet het geval: Liverpool was niet actief in Europa en kon zich richten op de binnenlandse competities. Dat deed het met Sadio Mané en Georginio Wijnaldum – opgepikt bij vaste handelspartner Southampton en het gedegradeerde Newcastle United – als topaankopen, terwijl ook doelman Loris Karius (FSV Mainz 05) en oude Eredivisie-bekende Ragnar Klavan (FC Augsburg) de gelederen kwamen versterken. Liverpool kwam niet in de buurt van kampioen Chelsea (76 punten om 93), maar werd vierde en mocht tenminste weer de Champions League-voorrondes in.

2017/2018
Het Europese seizoen begon op 15 augustus met play-offs tegen Hoffenheim en eindigde op 26 mei met de finale tegen Real Madrid. Die verloren eindstrijd in Kiev zal voor altijd verbonden blijven aan Karius, in negatief opzicht welteverstaan. In eigen land ging het minder soepel: de competitiestart was matig – met een 5-0 nederlaag tegen Manchester City en een 4-1 tegen Tottenham Hotspur – en de landstitel kwam nooit serieus in beeld. Uiteindelijk werd Liverpool vierde, op 25 punten van het ongenaakbare Manchester City.

Later in het seizoen werden diezelfde Citizens op een fraaie 4-3 nederlaag getrakteerd én uit de Champions League gekegeld door Liverpool. Zomeraanwinst Mohamed Salah bleek een sensatie met liefst 32 competitiegoals. Ook linksback Andy Robertson – het seizoen ervoor nog gedegradeerd met Hull City – ontwikkelde zich spectaculair. Rond de jaarwisseling werd Philippe Coutinho voor bijna 150 miljoen euro (!) aan FC Barcelona verkocht: een deel van die opbrengst ging naar oude bekende Southampton en Virgil van Dijk werd de op dat moment duurste verdediger ooit. Het latere kampioenselftal begon vorm te krijgen.

2018/2019
Klopp had een team staan dat eindelijk weer eens een gooi naar de binnenlandse macht kon doen, nadat hij het elftal op één cruciale positie ververst had. Karius had in Kiev zijn allerlaatste Liverpool-minuten in officieel verband gekeept: AS Roma kreeg opnieuw bezoek en verkocht na Salah ook doelman Alisson Becker aan Liverpool. Verder kwamen Naby Keïta (RB Leipzig) en Fabinho (AS Monaco) voor in totaal 105 miljoen euro naar Anfield: zij moesten voor meer breedte op het middenveld zorgen.

Liverpool beleefde het beste Premier League-seizoen sinds tijden en verloor slechts één keer in 38 wedstrijden. Die ene nederlaag tegen regerend landskampioen Manchester City bleek wel een dure: The Reds hadden niet genoeg aan het waanzinnige totaal van 97 punten, Pep Guardiola en de zijnen haalden één puntje meer en gingen opnieuw met de landstitel aan de haal.

Dan maar de Champions League: Liverpool verloor in de groepsfase van Paris Saint-Germain, Napoli én Partizan Belgrado en ging met de hakken over de sloot naar de knock-outfase. Daarin werd overtuigend afgerekend met Bayern München en FC Porto, waarna het historische tweeluik met FC Barcelona volgde: 3-0 in Camp Nou, 4-0 (!) op Anfield en de mooiste You'll Never Walk Alone-uitvoering ooit. De finale tegen Tottenham Hotspur was een stuk minder sprankelend, maar Liverpool – mét een uitblinkende Alisson – mocht zich wel de beste ploeg van Europa noemen.

2019/2020
Nieuwe ronde, nieuwe kansen: 69 dagen na de eindstrijd in Madrid begon met nieuwe Premier League-seizoen alweer. De ingespeelde voetbalmachine van Klopp had geen grote aankopen nodig en ging vrolijk verder met waar het gebleven was: Liverpool opende met een 4-1 zege op Norwich City en moest eerst nog Manchester City en Manchester United op doelsaldo voor zich dulden. In de tweede speelronde werd de koppositie gepakt na een 1-2 zege op The Saints uit Southampton en was er geen houden meer aan. De oogst na 27 speelrondes: 26 (!) zeges en één remise tegen Manchester United.

Laagvlieger Watford torpedeerde op schrikkeldag Liverpools ongeslagen status, maar de titelrace was op dat moment eigenlijk al gelopen. Na de uitbraak van het coronavirus waren er even andere prioriteiten, maar het seizoen werd 'gewoon' afgemaakt en het rode gedeelde van Liverpool kon toch nog feestvieren: Liverpool zette zichzelf op machtpoint met een 4-0 zege op Crystal Palace en mocht donderdag toezien hoe Chelsea het karwei afmaakte tegen Manchester City, de enige overgebleven 'concurrent'.

En toen was Liverpool dus voor het eerst sinds 1990 weer de beste van Engeland. Maar hoe zal dit verhaal eindigen? De eerder genoemde Rooney moest zich aan een pijnlijke voorspelling wagen. 'Mijn vrouw, mijn schoonvader en al mijn zwagers zijn Reds. Zij hebben jarenlang lijdzaam toe moeten zien hoe ik titels won met Manchester United. Ik vrees dat het nu mijn beurt is om te lijden', schreef hij in zijn column voor The Times. Hij zou zomaar eens gelijk kunnen krijgen, want Liverpool kan nog wel jaren vooruit met deze kampioensploeg: de kern bestaat uit eind-twintigers, spelers in de kracht van hun leven, die nog jarenlang vastliggen. Engeland is nog niet van Liverpool af!

(Hein Nooijens/VoetbalPrimeur)