Opponenten van Oranje: alleen nog de eer voor Macedonische strijders

De weg naar het EK
12 november 2020 zal voor altijd een historische dag blijven voor Noord-Macedonië. Door middel van een 0-1 uitzege bij Georgië plaatste het land zich voor het eerst voor een EK-eindronde, met dank aan het Nations League-vangnet. De formatie van bondscoach Igor Angelovski won een poule in de D-groep en kreeg daardoor de kans om het felbegeerde laatste ticket voor het EK te bemachtigen. Goran Pandev schoot het Balkanland naar de zege.

De euforie werd ruim vijf maanden later nog groter. In het kader van de WK-kwalificatie werd Duitsland in Duisburg met 2-1 verslagen en dus nam de gekte in het kleine landje alleen nog maar toe. Het feit dat de Macedoniërs in 2021 alleen maar van Roemenië (3-2) verloren en in de overige vier wedstrijden overeind bleven, was volgens het volk een teken dat Angelovski en zijn mannen klaar waren voor het EK.

De twee poulewedstrijden
Helaas voor het sympathieke en hardwerkende elftal bleek dat niet helemaal het geval te zijn. In de eerste groepswedstrijd tegen Oostenrijk werd er hard gewerkt en wist Pandev de eerste EK-treffer ooit voor zijn land te maken, maar werd er wel met 3-1 verloren. Op het moment dat de Oostenrijkers aanzetten, was Noord-Macedonië simpelweg een maatje te klein. Het Alpenland besliste de wedstrijd met twee late goals en de verdediging van de toernooidebutant zag er niet best uit.

Vier dagen later kreeg de ploeg de kans op eerherstel tegen Oekraïne. Daar was in de eerste helft echter niets van te zien, want de Macedoniërs werden overrompeld en hadden geluk dat ze in de rust maar met 2-0 achter stonden. Dankzij een aantal offensieve wissels van Angelovski kwam de schwung in het tweede bedrijf wél in het elftal. Ezgjan Alioski benutte de rebound van een door hem gemiste strafschop en een punt hing in de lucht, maar die kwam er niet meer.

Dat betekent dat Noord-Macedonië na twee wedstrijden nog altijd met lege handen staat. De indeling van dit EK zorgt er ook nog eens voor dat aanvoerder Pandev en zijn mannen niets meer hebben om voor te spelen, want Oekraïne en Oostenrijk kunnen niet meer gepasseerd worden. Zij blijven buiten bereik op basis van het onderling resultaat, waardoor de Balkanbewoners alleen nog voor de eer en de eerste EK-punten ooit spelen. Dat is voor het volk echter belangrijk genoeg om alles te geven.

Op wie moeten we letten?
Er zijn drie spelers in het Macedonische basiselftal die vanuit het niets iets kunnen creëren. Dan gaat het om Enis Bardhi van Levante, Goran Pandev van Genoa en Eljif Elmas van Napoli. Bardhi (foto onder) is van dat drietal de lopende man en degene die de aanvallers van aanvoer moet voorzien. De 25-jarige middenvelder, die een transferwaarde van vijftien miljoen euro vertegenwoordigt, hoopt door dit toernooi een mooie stap te kunnen gaan maken.

Pandev is de speler om wie het al jaren draait in Noord-Macedonië. Na de mislukte kwalificatiereeks voor het WK van 2014 stopte hij bij het nationale elftal, maar de huidige bondscoach wist hem toch over te halen. Een gouden greep, want de 37-jarige sluipmoordenaar schoot zijn land naar het EK en scoorde ook al tegen Oostenrijk. Wie denkt dat de sleet erop zit bij de ervaren spits, komt na het zien van zijn cijfers in de Serie A bedrogen uit: vijftien basisplaatsen, zeven doelpunten.

De toekomst van het elftal ligt in handen van Elmas. De pas 21-jarige spelmaker kwam dit seizoen in 33 competitiewedstrijden in actie voor Napoli en bewijst daarmee dat hij een speler is om rekening mee te houden. Elmas zoekt altijd de combinatie, houdt wel van een steekpassje hier en daar en vormt een gevaarlijk aanvalsduo met Pandev. Zijn scorend vermogen is niet zo heel erg hoog, want hij scoorde pas negen keer voor zijn land.

De laatste opstelling: Oekraïne – Noord-Macedonië, donderdag 17 juni
Dimitrievski; Nikolov (46. Trajkovski), Ristovski, Velkovski (85. Trickovski), Musliu, Alioski; Ademi (85. Trickovski), Spirovski (46. Curlinov), Bardhi (77. Avramovski); Pandev, Elmas.