Spelers Ajax en FC Groningen beginnen te muiten: "Het is altijd een gevecht"
Als er iemand is die over deadlinegekte en stakende/boze spelers mee kan praten dan is het Hans Nijland wel. De oud-algemeen directeur van FC Groningen kijkt niet meer op van wat er tegenwoordig allemaal nodig is om een deal los te krijgen en heeft de afgelopen transferperiode dan ook met veel interesse gevolgd. Veel kwam hem bekend voor.
Bij Ajax gooiden spelers hun kont tegen de krib en bij FC Groningen bereikte de situatie rond Jörgen Strand Larsen het kookpunt. Bel Hans Nijland over dit soort zaken en hij levert altijd. "Ik vond de transferperiodes altijd de leukste periodes van het jaar. De adrenaline gierde door m'n lichaam. Koortsachtige meetings, 24/7 bereikbaar moeten zijn, onderhandelen in het heetst van de strijd."
"Je wil je selectie altijd zo sterk mogelijk hebben, maar moet ook financieel goed uit de transferperiode komen om voor de toekomst van de club te zorgen. Die balans kan soms best lastig zijn. Dat zag je ook bij Ajax: Alfred Schreuder is best lang voor het vertrek van Antony gaan liggen. Een trainer is er altijd voor de korte termijn, maar bestuurders voor de lange termijn. Natuurlijk bespreek je op handen zijnde transfers met de trainer, maar bij FC Groningen had hij daar geen doorslaggevende stem in. Want nogmaals: wij zijn er voor de lange termijn en moeten voor de gezondheid van de club zorgen."
"Er vanuitgaande dat de bedragen kloppen: 95 miljoen euro voor Antony is bijna onverantwoord om te weigeren. En als Groningen een bod van 10 à 11 miljoen euro binnenkrijgt, dan is dat bijna de helft van je begroting en kun je daar dus met goed fatsoen eigenlijk geen nee tegen zeggen", doelt Nijland op de transfer van Strand Larsen naar Celta de Vigo. "Het is een geweldige vermogensinjectie. Daarbij komt dat een club als FC Groningen een springplank is naar een grotere club. De club heeft daar altijd heel veel geld mee verdiend. Voorbeelden genoeg: Kostic, Tadic, Van Dijk, Suárez.."
Stakende spelers
De situatie rond Strand Larsen kwam Nijland bekend voor. De Noorse spits haalde meermaals uit naar de clubleiding van Groningen omdat meerdere biedingen geweigerd werden en technisch directeur Mark-Jan Fledderus onverantwoord met de situatie om zou gaan. Hij kwam zelfs niet meer trainen. Zodra een speler écht weg wil en begint te muiten, is de verkopende club vrijwel altijd in het nadeel. "Het is een gevecht", zegt Nijland. "Ajax kwam al na één jaar voor Luis Suárez en wij gingen daar voor liggen. We stonden ijzersterk en wilden hem niet al na een jaar kwijt, maar Suárez stormde het kantoor binnen: luister eens goed, ik waardeer dat jullie mij uit Uruguay hebben gehaald, maar ik wil naar het hoogste niveau en gewoon zoveel mogelijk geld verdienen voor mij en mijn familie. Meneer Nijland houdt dat niet tegen. Zo gaat dat soms. Dat is uiteindelijk een arbitragezaak geworden. Suárez gooide het op positieverbetering, maar wij hebben die zaak glansrijk gewonnen, kan ik je zeggen. Maar alsnog: je staat met de koppen tegenover elkaar, dan gebeurt er iets in de verstandshouding en sluit je alsnog een deal, omdat het niet meer te houden is. Ik vond het ook niet erg, maar je moet gewoon je recht halen. Dat is het spel."
"Toen Ajax zich meldde voor Bruno Silva ging hij gewoon in staking. Hij wilde niet eens meer op de bank zitten. Hij ging in de kleedkamer zitten en deed niets. Gewoon een staking, punt. Dat was ongelooflijk, ik had nog nooit zoiets meegemaakt", zegt Nijland, wiens boek Boerenbluf op de transfermarkt vol staat met interessante kijkjes achter de schermen. "Ron Jans was toen de trainer, we kwamen langzaam tot de conclusie dat er een onwerkbare situatie was ontstaan. Uiteindelijk zijn we door de bocht gegaan en verkochten we hem voor vier miljoen euro aan Ajax. We hadden destijds zo'n ervaren groep met bijvoorbeeld Koen van de Laak en Erik Nevland. Die gingen daar heel volwassen mee om, ondanks dat het ook voor hen de eerste keer was. Daarna is het ook nooit meer gebeurd trouwens."
"Onderschat ook niet de invloed van zaakwaarnemers, want die verdienen er bakken met geld aan. Ze zijn er voor het belang van de speler, maar ook zeker voor hun eigen belang. Daar kunnen soms megabedragen mee gemoeid zijn. De gedachte voor clubs als FC Groningen is dat spelers na een jaar of twee à drie weer verkocht worden omdat je ook gewoon transfers nodig hebt. Uiteindelijk blijft Nederland een opleidingsland en dat doen we hartstikke goed."
Wat betreft Strand Larsen: uiteindelijk sleepte Fledderus er op de valreep een recordsom uit voor Groningen. "Ik heb de situatie rond Strand Larsen van afstand gevolgd en vind het bewonderenswaardig", zegt Nijland over Fledderus, die zich niet populair maakte bij de aanvaller en diens zaakwaarnemer Tore Pedersen. "Mark-Jan heeft de poot uitstekend strak gehouden, maar wat ik al zei: de adrenaline giert op zulke momenten door je lichaam. Dat zal bij hem ook zo zijn geweest. Als bestuurder heb je een enorme verantwoordelijk. Stel dat hij het tegen had gehouden en de speler scheurt zijn kruisband af, dan is de wereld te klein kan ik je zeggen. Je kunt niet anders zeggen dan dat hij het buitengewoon goed gedaan heeft. En niet alleen Mark-Jan, maar ook de mensen achter hem. Petje af."
Transferperiode
Nijland baalt van de manier waarop de transferperiode ingericht is. In de eerste plaats omdat de competitie al bezig is terwijl de transfermarkt nog open is, in de tweede plaats omdat het niet overal gelijk is. "Ik vind dat de competitie niet eerder moet starten dan voor september, of je sluit de markt in alle landen op 1 augustus. Ook voor de seizoenkaarthouders is het gewoon vervelend. We zijn nu al vier wedstrijden onderweg en ook Europees zijn we los. Het zorgt voor veel meer rust en is ook gewoon eerlijker."