Flemming naar beruchtste club van Engeland: 'Nog veel leuker dan ik dacht'

22 september 2022 om 11:00

Na meerdere teleurstellingen kreeg Zian Flemming deze zomer dan eindelijk zijn transfer. Van Fortuna Sittard naar het Engelse Millwall: een stap die hij zelf ook niet had zien aankomen, maar wel bijzonder blij mee is. Na een stroef begin heeft Flemming de boel nu aardig op de rit.

Het geduld van Flemming is op de proef gesteld door Fortuna, dat uit sportieve overwegingen meerdere keren voor een transfer ging liggen. Deze zomer was de aanvallende middenvelder écht niet meer te houden, helemaal nadat hij Fortuna hoogstpersoonlijk naar handhaving had geleid.

"Ik was er echt klaar voor, zowel sportief als mentaal. Het hoefde niet per se Engeland te zijn, er waren meerdere clubs geïnteresseerd. Maar veel Engelse clubs hebben zich gemeld en dat is wel een teken dat mijn spel hier goed past en ik in de smaak val. Nottingham Forest heeft een bod gedaan, maar ook Huddersfield Town was in de winter concreet, samen met Millwall. En ik kon ook naar Italië", vertelt Flemming.

"Mijn vader vertelde dat het rond was. Het was eigenlijk al een paar dagen zo goed als rond, maar er moesten nog wat handtekeningen worden gezet. Grote opluchting was er dus niet echt, omdat het al langere tijd in de lucht hing. Ik heb Sjoerd Ars (technisch manager Fortuna Sittard, red.) nog even gezien bij het afscheid. Dat was allemaal prima."

'No One Likes Us, We Don't Care'
Van alle clubs in Engeland heeft Flemming wellicht de grootste cultclub uitgekozen: Millwall, dat vooral bekend staat om zijn fanatieke supportersaanhang. "Oprecht, ik vind het nog veel leuker om in Engeland te spelen dan ik dacht, vooral door de sfeer in de stadions. Toen ik klein was ben ik naar meerdere wedstrijden in Engeland geweest, ook op Boxing Day. Dus ik wist al hoe het hier beleefd wordt, maar zelf op het veld staan is veel leuker."

Dat Millwall een grote en fanatieke achterban heeft, wordt onder meer duidelijk in films als Green Street Hooligans, Arrivederci Millwall, No One Likes Us, We Don't Care en - vooral - Millwall Bushwackers. Daardoor is Millwall ook buiten Engeland beroemd en berucht. De Millwall Bushwackers zijn een groep hooligans die hun stempel drukten op het voetbalgeweld in Engeland. "Ik heb de film niet gezien. Toen ik naar Millwall ging, wilde ik hem wel zien, maar hij is volgens mij van Netflix af."

"Die film gaat over de jaren 70-80, dus het is wel even geleden. Ik weet niet of het aangedikt is of ook echt zo was. Je kunt bij iedere voetbalclub de gekste eruit pikken, maar ze staan wel heel bekend om hun fanatisme, ja. Toen vooral ook op een negatieve manier. Het imago zit er wel nog aan, maar ik hoor helemaal geen slechte dingen meer. Dat het er fel aan toe gaat merk je natuurlijk wel tijdens een wedstrijd, maar niet op een negatieve manier. De club is al langere tijd bezig met het imago, bijvoorbeeld door maatschappelijke projecten in de regio te doen. Ze proberen het heftige randje eraf te schrapen, maar het is allang niet meer zo als hoe het vroeger was."

Sportief verloopt het zoals Flemming van tevoren had voorspeld, maar aan de andere kant ook weer niet. "Ja en nee. Ik had wel verwacht dat we helemaal afgebeuld zouden worden en het loodzwaar was, maar qua trainingsstijl is het redelijk te vergelijken met Nederland. Het meeste doen we met de bal, met soms wat loopjes. Alles wat we doen is wel wat zwaarder en intensiever dan in Nederland. Ik hield er rekening mee dat ik afgeslacht zou worden, haha. Het is vooral specifiek en functioneel. Het gaat wel allemaal sneller en harder, dus in dat opzicht is het zwaarder."

"Omdat ik ook nog een hoop naast het voetbal moest regelen, had ik niet echt door hoe zwaar het was. Je komt in een bepaalde flow terecht. Toen ik even geblesseerd raakte, besefte ik dat het allemaal wel heel veel was. Daardoor had ik wel tijd om andere dingen te regelen. Het was én trainen én een nieuwe omgeving én wonen in een hotel én de verhuizing regelen én het papierwerk dat stroef liep vanwege de Brexit."

"Na een zware training zou je normaal gesproken lekker naar huis gaan en uitrusten, maar ik moest nog van alles doen. Nee, daar wil je niet mee bezig hoeven zijn, maar eigenlijk ook weer wel, omdat je het snel geregeld wilt hebben. Saai was het zeker niet, haha. Mijn vriendin is hier ook, daar heb ik heel veel aan – en mijn vader heeft ook geholpen. Na mijn blessure speelde ik weer op een vrijdagavond, had ik zaterdag het afscheid bij Fortuna en waren inmiddels alle belangrijke zaken buiten het voetbal geregeld, waardoor het voor mijn gevoel die maandag pas echt ging beginnen."

"De wedstrijden komen hier sneller achter elkaar. Het is niet dat er continu een dubbel programma is, maar het is om de week. De ene keer heb je een normale week, de andere keer een 'dubbele'. We spelen veel meer, al liggen we inmiddels wel uit de beker. In Nederland is het één competitiewedstrijd per week en af en toe een bekerwedstrijd. Dat is wel heel anders dan in Engeland", stipt Flemming de veranderingen aan. Maar dat is niet het enige waar hij aan moest wennen. "Ik heb veel moeten wennen aan teamgenoten, maar dat had ik eigenlijk overal. Hier verliep dat in het begin wat moeizamer."

'Kick and rush'
"In een wedstrijd doet een ploeggenoot bijvoorbeeld het tegenovergestelde van wat ik op dat moment verwacht, door de bal terug te spelen in plaats van diep of juist andersom. Dat is een kwestie van afstemmen en gaat nu beter. Het is niet zo dat het ineens heel anders voetballen is. Uiteindelijk heeft Millwall me gehaald omdat mijn spel iets toevoegt aan het elftal. Nu ken ik mijn medespelers beter en is het zaak dat mijn ploeggenoten zich wat aanpassen aan mij, zodat je tot een goed geheel komt."

"Het heeft voor mij geen zin om mezelf te transformeren tot een typische Championship-middenvelder. Het beeld bij veel mensen is dat het kick and rush is. Het is wel wat directer, maar ook een stuk verzorgder geworden. Het is aan mij om aan de bal en over de grond kwaliteit toe te voegen waarvan ze vonden dat ze het misten."

Flemming heeft inmiddels zeven wedstrijden voor Millwall achter zijn naam staan en afgelopen weekend zijn eerste goal gemaakt. Het duel met Sunderland kon niet doorgaan vanwege het overlijden van Queen Elizabeth, waardoor zelfs een hele Premier League-speelronde uitgesteld werd vanwege een gebrek aan politiepersoneel. "Maar sommige sporten gingen weer wel door, dus het lag er een beetje aan. Arsenal - PSV ging ook niet door, maar daar komen 60.000 Arsenal-fans op af en duizenden uit Eindhoven, met of zonder kaartje. Ik denk dat ze even niet op voetbalsupporters zaten te wachten."

"Je merkt dat het hier heel groot is. Net zoals in ieder land heb je voor- en tegenstanders wat betreft het koningshuis, maar in Engeland werd het heel groot opgepakt. Queen Elizabeth is 96 jaar geworden en was 70 jaar koningin, sommige mensen weten dus niet beter dan dat zij Queen was. Het was een boegbeeld van het land. Het is niet zo dat iedereen in shock was ofzo, de ene heeft er gewoon net wat meer mee dan de ander. Dat is in Nederland ook zo."

Doel
Tot slot: de doelstelling van Millwall is volgens Flemming meer dan duidelijk. "We zijn de afgelopen drie jaar negende, elfde en achtste geworden en willen de stap maken naar de top-zes, zodat we meedoen om promotie naar de Premier League. Voor mezelf heb ik niet per se een specifiek doel. Ik wil gewoon zoveel mogelijk spelen, me aanpassen aan het Engelse voetbal, mezelf ontwikkelen en zoveel mogelijk goals maken."