Emotioneel verhaal: "Ajax was mijn wereld, mijn leven. Maar ik was een nummer"
Nando Rafael heeft een verhaal. En niet zomaar een verhaal. Op tienjarige leeftijd moest hij vluchten uit Angola. Zijn ouders werden vermoord in de burgeroorlog en samen met zijn oom, tante en nichtje vluchtte Rafael naar Nederland. Hij kwam bij Ajax terecht en vertelt openhartig over zijn leven.
Uiteindelijk kreeg Rafael geen werkvergunning in Nederland, waarna hij naar het buitenland moest verkassen. "Ajax was mijn wereld, mijn leven. Het was mijn vreugde, alles wat ik deed. In het busje van school naar de club was ik al zenuwachtig om te gaan trainen", vertelt Rafael in De Telegraaf. Hij blonk uit, maar kon door het ontbreken van een werkvergunning niet aan de bak in Ajax 1. "Er werd in Nederland wéér over mij beslist. Cijfermatig, terwijl ik de hele jeugd van Ajax had doorlopen en me wel bewezen had. Ik was een nummer."
"Op zulke momenten is het belangrijk, dat er mensen in je omgeving zijn die om je geven. Mijn zaakwaarnemer Jan van Baal deed alles voor me. Cruciaal in een fase waarin je geconfronteerd wordt met flashbacks uit het verleden. Ik kwam toen wéér in een spiraal en werd op tv getoond als een uitgeprocedeerde, een crimineel. Dat werd op een gegeven moment zo erg dat ik met voetbal wilde stoppen. Ik lag dagenlang te huilen op bed. Elk klein positief berichtje gaf mij toen hoop dat het misschien nog goed kwam. Totdat Hertha mij haalde", vervolgt Rafael.
"In Duitsland speelde ik voor 76.000 man, maar keek ik na de wedstrijd zo snel mogelijk naar de Nederlandse tv. Het duurde twee à drie jaar voor ik het los kon laten", stelt de speler. Zijn carrière voerde hem via Hertha, Borussia Mönchengladbach, AGF Aarhus (Denemarken), FC Augsburg, Fortuna Düsseldorf, Henan Jianye (China) naar VfL Bochum. Daar speelt hij nu onder trainer Gertjan Verbeek.