Analyse: waarom het wankele Real Madrid snakt naar Neymar

Door Koen Bloks

People management
Ondanks de prijzen van afgelopen seizoenen staat Real Madrid-trainer Zinedine Zidane niet bekend als een trainer die wedstrijden vanuit tactisch perspectief naar zijn hand zet. Hij wordt met name geroemd om zijn aanpak van de selectie, die uit vele supersterren bestaat. Real Madrid is één van de weinige clubs waar people management nóg belangrijker is dan het zijn van een geniale tacticus.

Real is in eigen land - de achterstand is 17 punten - uitgeschakeld voor de titel en zodoende is de Champions League de enige overgebleven prijs. Waar Real voorgaande jaren kon profiteren van de mandekking die tegenstanders toepasten - door op elke positie simpelweg betere spelers te hebben - lukt het de ploeg dit seizoen vaak niet om de zonedekking te kraken. Tel daarbij de slechtste seizoenshelft van tien jaar Cristiano Ronaldo op en je krijgt een wankel toekomstperspectief voor trainer Zidane.

De problemen in tactisch opzicht
Het antwoord op zonedekking heeft Real vaak niet. Om tot een aanval te komen neemt Real een brede positionering aan met in de linker halfspace (zone tussen linker centrale verdediger en linksback) Kroos en op rechts Modric. In het centrum van het middenveld wordt Casemiro geposteerd, wiens kracht enkel op defensief vlak ligt. Deze linie van drie staat vóór de middenveldlinie van de tegenstander (zie foto 1). De toevoeging van Isco aan het middenveld leidde tegen PSG niet tot het gewenste effect. De Spanjaard zwierf veel richting de zijkant, waardoor de bezetting niet optimaal was om tot een goede kans te komen. Ook vanuit de voorhoede was er weinig bezetting en kwaliteit tussen de linies. De kwaliteiten van Bale, Benzema en Ronaldo komen immers beter in de één-tegen-één vanuit de flank of in de eindfase tot hun recht.

Bijschrift: Real Madrid heeft de bal voornamelijk vóór en rondom het blok van PSG, maar zelden tussen de linies: balbezit in ongevaarlijke zones.

Misschien dat Florentino Perèz daarom de club deze zomer een investering van 600 miljoen (!) aan spelers zou hebben beloofd. Met Isco en Asensio (Modric kan het ook maar wordt voor de defensie gebruikt) heeft de selectie twee spelers die gemaakt zijn voor het spel tussen de linies, maar zij hebben (of krijgen) niet de benodigde tactische discipline.

Om in de voorhoede meer gevaar tussen de linies te creëren is eveneens een aanpassing nodig. De huidige aanvallers van Real komen alleen op de flank of achter de laatste lijn aan de bal. Een naam die vaak genoemd wordt - en terecht - is Neymar. Hij liet ook woensdag bij vlagen zien hoe je tussen de linies moet functioneren en kwam daarmee in kansrijke schietposities rand zestien. Pijnlijk voor Real: rivaal Barcelona heeft met Coutinho en Messi twee spelers die deze kunst tot in de puntjes beheersen. 

Bijschrift: Neymar met beweging tussen de linies. Hij heeft de techniek, lichtvoetigheid en het spelinzicht om in centrale zones op het veld te kunnen functioneren. Een mogelijke versterking voor de Madrilenen.

Zidane houdt van een snelle verplaatsing van de bal door middel van een lange bal op de hoog staande back. Wellicht dat door dit spelprincipe spelers zich amper aanspeelbaar maken tussen de linies. Het is daarom ook maar de vraag in hoeverre een versterking dit probleem oplost. Bovendien hangt veel af van Zidane. De Fransman heeft veel krediet bij bestuur en spelers, maar het verval ten opzichte van vorig seizoen is groot. Hoe rustig blijft Perez als PSG over drie weken alsnog toeslaat?

Waar Real komende transferperiode in ieder geval naar kan kijken is het aantrekken van een behendige buitenspeler (naast Neymar zou ook Hazard perfect passen), een valse, inzakkende nummer negen (Griezmann) en/of een extra middenvelder die tussen de linies kan spelen. Dit alles heeft echter alléén effect als Zidane zijn tactische focus ook verlegt naar het bereiken van die spelers. Alleen dan kan een type als Neymar in Bernabéu floreren.

Koen Bloks (26) is jeugdtrainer en oprichter van @LaptoptrainerNL. Voor VoetbalPrimeur kijkt hij naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert hij op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.