Ajax 'eigenlijk failliet': 'Geen kerstkaarten verstuurd, 800 gulden bespaard'
Ajax heeft anno 2021 – ook in coronatijden – een omzet van ruim honderd miljoen euro, maar flirtte eind jaren tachtig, begin jaren negentig met een faillissement. Onder toenmalig voorzitter Michael van Praag (foto) en penningmeester Arie van Os werd echter de weg omhoog ingezet.
Ajax had de FIOD op zijn dak gekregen en werd tijdelijk uitgesloten van Europees voetbal na het beruchte staafincident. Van Os en Van Praag blikken in het boek dat Volkskrant-journalist Willem Vissers over Van Praag heeft geschreven – Voetbal International heeft een voorpublicatie van Van Praag: Achter De Coulissen Van Het Voetbal gedeeld – terug op die roerige jaren. "We schrokken ons dood toen we inzicht kregen in de boeken. Eigenlijk waren we failliet. Dat kun je rustig stellen", aldus Van Os. Ajax was genoodzaakt om naar de meest bescheiden kostenposten te kijken. "We bespaarden 800 gulden door geen kerstkaarten te sturen", vertelt Van Praag.
Het Ajax-bestuur nam vervolgens een risico: de contracten van een aantal spelers werden opengebroken, met het oog op een toekomstige doorverkoop. "Overal waren clausules. Bij Van 't Schip, bij De Boertjes. Ze mochten allemaal voor een bepaald bedrag weg. Te lage bedragen. Hun zaakwaarnemers wilden best meewerken aan ons plan, maar dan moesten de jongens meer gaan verdienen", vertelt Van Os, die bovendien aanklopte bij bankier Peter Swelheim van ABN. "De bank betaalde in feite de salarissen van die jongens. Swelheim deed geweldig zijn best."
ABN AMRO
Datzelfde ABN ging op een later moment op in ABN AMRO, dat de hoofdsponsor van Ajax werd. Een 'cruciale' stap, aldus Van Vraag. "Dat herinner ik me heel goed", valt Van Os hem bij. "ABN was net bezig met de fusie. Ze hadden het druk. Bij ABN zaten mensen die niet om voetbal gaven. Het was een statige bank. AMRO was volks. De directeuren Swelheim en Van Driel waren pro-Ajax."
ABN had al twee keer nee gezegd, maar ging uiteindelijk alsnog overstag. Ik weet nog dat ik tegen jou zei, Michael, dat we niet meer stuk konden. Jij vroeg wat ik daarmee bedoelde. Nou, als de ABN achter je ging staan, zouden ze je nooit laten vallen. We hadden rust. Ze betaalden ongeveer vijf miljoen gulden per jaar. Een schitterend contract."