Haller wijst in Frankrijk 'echte baas van Ajax' aan: "Zelfs ik luister naar hem!"
De blunder van Ajax met het 'vergeten vinkje' heeft er dit seizoen ingehakt bij Sébastien Haller. De recordaankoop, die in de winterse transferperiode voor 22,5 miljoen euro overkwam van West Ham United, bleef naar buiten toe kalm, maar onderhuids kookte het.
"Ik hou van Nederland", begint Haller in een interview met So Foot. "Dit land is het startpunt geweest voor mij en mijn gezin. Als Ajax zich dan meldt, is het moeilijk om 'nee' te zeggen. Ik wist dat ik hier het vertrouwen zou krijgen en titels zou winnen. Dat is ook gebleken."
Het leven in Amsterdam bevalt hem: in het eerste halfjaar van Haller veroverde Ajax de landstitel en beker. "Het is leuk om een leider te zijn", zegt de 26-jarige spits over zijn eigen status. "Door mijn leeftijd en ervaring heb ik een andere rol in de kleedkamer. De jonge spelers zijn heel respectvol. Maar de echte baas is Dusan Tadic. Zelfs ik luister naar hem!"
Appje van Ajax
Smetteloos was zijn debuutseizoen niet: Ajax vergat Haller in te schrijven voor de Europa League. "Zelfs ik begrijp nog steeds niet wat er is gebeurd! Ik was op mijn hotelkamer toen ik een bericht kreeg, waarin stond: Geef de journalisten geen antwoord over de Europa League-affaire, we zullen dit regelen, zeg niets. Ik kon alleen maar denken: Waar hebben ze het over? Ik wist van niets, maar ze probeerden mij weer op de lijst te krijgen."
"Het was een aaneenschakeling van menselijke fouten", weet Haller nu. "De communicatie verliep niet goed, omdat iemand op vakantie was, iemand weekend had en de ander jarig was... Kortom, het was iets ongelooflijks. Maar regels zijn regels en de UEFA maakt geen uitzonderingen, ook niet als je Ajax heet."
'Steek in mijn hart'
Haller vergeeft de 'dader'. "De volgende dag zag ik de persoon op de club. Hij was in de war en verontschuldigde zich. Het speet hem heel erg. Maar hij heeft het niet expres gedaan. Het was een fout en die maken we allemaal. Eerlijk gezegd had ik niet graag in zijn schoenen gestaan. Ik voelde me slecht voor hem, wilde niet dat hij problemen zou krijgen of ontslagen zou worden."
Inmiddels heeft Haller het een plekje kunnen geven. "Maar het moeilijkste was om de wedstrijden vanaf de tribune te kijken. Dat voelde als een steek in mijn hart. En het maakte me kwaad. Maar ik zei tegen mezelf dat ik twee keuzes had: boos zijn en het aan iedereen laten weten, wat voor veel negativiteit zou zorgen rond een club die nog voor drie prijzen speelde, of rustig blijven, de ploeg steunen en positief richting het einde van het seizoen gaan."