Hedwiges Maduro, jong volwassen

Je hoort sportjournalisten nog wel eens klagen over spelers die geen woord willen zeggen en enkel politiek correcte antwoorden geven. De nieuwe generatie, zoals de Nederlandse talenten wel genoemd worden, brengt in dat opzicht ook een frisse wind met zich mee. Hedwiges Maduro is daarvan misschien wel het mooiste voorbeeld. De Almeerder geniet van alle aandacht, zonder naast zijn schoenen te gaan lopen. Met een glimlach neemt hij voor iedere journalist uitgebreid de tijd. Korte antwoorden zijn hem vreemd. Maduro neemt geen blad voor de mond, maar is gewoon eerlijk. Een speler zoals hij is en model voor zowel trainer als journalist. De Ajacied vertelt in geuren en kleuren over zijn belevenissen, zonder daarbij gevoelige of negatieve dingen te onthullen. En ook dat is een eigenschap van een geboren leider. 3380Het was een enerverend seizoen voor de spelmaker van Oranje -20. Na de winterstop debuteerde hij in het eerste elftal van Ajax, werd enkele weken later al opgeroepen door bondscoach Marco van Basten en fungeert tijdens het WK-20 bij Nederland zelfs als aanvoerder en leider. Hoe kijkt de middenvelder tot nu toe naar het toernooi? ?Positief natuurlijk. We hebben gewonnen, dat is het belangrijkste. De sfeer is goed. Het is allemaal ontspannen, maar we trainen wel hard. Niet dat we nu harder trainen dan ik gewend ben bij Ajax, maar het is toch het einde van het seizoen en dat merk je wel. Je moet goed met je lichaam en je rust omgaan.? Ookal speelde Maduro pas na de winterstop regelmatig op het hoogste niveau, toch is ook hij toe aan rust. ?Dat komt omdat ik eigenlijk vanuit het niets veel ben gaan spelen en ook nog eens op een hoog niveau. Gelukkig heb ik tot nu toe nog geen blessures gehad?, voor de woorden zijn mond hebben verlaten haast hij zich al om lachend even op de tafel te kloppen.Maduro staat midden in de belangstelling deze weken. Wat maakt voor hem het toernooi zo leuk? ?De media-aandacht?, zegt hij wederom breed grijnzend. ?De mensen erom heen, de aandacht. Dat is allemaal genieten. Je doet het voor toch voor je land en voor de mensen. Het is daarom alleen maar leuk dat het team zoveel aandacht krijgt.?Nederland is na de overwinningen op Australië en Japan behoorlijk in Hosanna-stemming geraakt. Dat was voor het begin nog niet zo. Toen zette meningeen zijn vraagtekens bij de rommelige voorbereiding. ?Het is natuurlijk wel zo dat je in de voorbereiding geen echte automatismes kon trainen. Maar het scheelt dat we elkaar als groep al wat langer kennen, dus ik denk dat die automatismes in de loop van het WK vanzelf zullen komen.? De wedstrijd tegen Japan kende voor Maduro twee gezichten. De eerste helft lieten de Aziaten hem vrij. Dat leverde indirect twee treffers op. Na rust kreeg de spelbepalende aanvoerder mandekking. Mede daardoor liep het een stuk stroever. ?Tegen Japan was het zo dat in de tweede helft de linies te ver uit elkaar speelden. Als je dichter op elkaar speelt, houd je het veld kleiner en komen de kansen vanzelf. Maar door te trainen en door dat als groep te beseffen kun je dat de volgende wedstrijden weer beter doen.? 3381Naast de natuurlijke leider in de selectie is Maduro ook aanvoerder. Hoe vult hij die rol in? ?Op de training praat ik af en toe met de trainer over tactische dingen. Als ik bijvoorbeeld vrijgelaten word door de tegenstander, kan Quincy vast beginnen te rennen zodat ik de bal in de diepte op hem kan spelen. Op de training werken we eraan die momenten beter te herkennen.? Een leider ben je niet zomaar. Het valt aan te leren, of je hebt het van nature. Hoe zit dat bij hem? ?Ik ben er eigenlijk mee opgegroeid. Bij Ajax ben ik in de jeugd altijd aanvoerder geweest en nu dus ook weer bij Oranje -20. Op mijn positie is het sowieso belangrijk dat je het team goed coacht?, vertelt Maduro. ?Ik denk dat die rol zelf wel een beetje heb ontwikkeld. Tuurlijk speelt ook de opvoeding vanuit thuis mee. Ze hebben altijd tegen me gezegd dat je rustig moet blijven, wat er ook gebeurd. Dat heb ik meegenomen en nu komt het me goed van pas. Van daaruit kun je goed je medespelers coachen, omdat je zelf rust uitstraalt.? Het is niet niks voor een speler van 20 jaar om zulke verantwoordelijkheden al te dragen en zulke aandacht te genieten. Dat moet toch soms wel druk geven? ?Ik voel geen druk eigenlijk. Je kunt alleen maar je best blijven doen en dat houd ik constant in m?n hoofd. Je hebt wel altijd een beetje spanning in de aanloop naar een wedstrijd natuurlijk.?3382De toekomst lacht de Ajacied ruimschoots toe. Nu al een vaste waarde bij Ajax, het Nederlands Elftal en Oranje -20. Het kan bijna niet op. In Sportweek zei hij altijd te streven naar het allerhoogste: ?Het allerhoogste is natuurlijk het WK winnen. Dat kan ook wel met dit team. Op clubniveau heb je natuurlijk altijd een droom om naar het buitenland te gaan, hoewel ik daar nu nog niet echt mee bezig ben. Ik wil het eerst goed doen bij Ajax?, zegt de middenvelder verstandig. Maar wij zijn benieuwd waar die droom zich afspeelt, waar wil hij later nog wel voetballen? ?Spanje of Engeland. Barcelona is een mooie club met een prachtig stadion. Dat zou mooi zijn. Spanje sowieso is een mooi land, met een sterke competitie. Maar ook Engeland is een leuk voetballand.?