Waarom ik denk en vrees dat Spurs vanavond overhoop wordt gespeeld door Ajax

Collega's en vrienden betichten mij van indekken en overdrijven. Nee hoor, echt niet. Ik denk oprecht dat Ajax na vanavond al met anderhalf been in de Champions League-finale staat. 

Sommige voetbalfans stromen over van enthousiasme en uitgelaten optimisme en verwachten elke wedstrijd weer dat hun favoriete ploeg met 3-0 gaat winnen, ongeacht de tegenstander. Zo'n exemplaar ben ik niet. Als supporter van Willem II én Spurs - ja, voor mij is het nu echt jackpot hoor - heb ik met knikkende knietjes naar deze week toegeleefd. Als het op voetbal aankomt, ben ik meer realist dan optimist: het zou vrij naïef zijn om te verwachten dat Willem II zondag de bekerfinale gaat winnen. En zo vrees ik ook dat mijn geliefde Tottenham, al weken aan het ploeteren, vanavond een maatje te klein is voor dit wervelende Ajax. 

Pijnlijk om te constateren maar dit Spurs gaat dus echt never nooit van Ajax winnen. Wat een armoede :(

— Paul Audenaerd (@paudenaerd) April 27, 2019

Everton-uit, denk ik, rond kerst. Dat was de laatste keer dat ik dit Spurs écht goed heb zien voetballen. Op Goodison Park werd het 2-6. De tweede helft tegen Borussia Dortmund in de achtste finale van de Champions League was ook wel aardig. Maar verder? Het gaat al maandenlang zó moeizaam - eigenlijk is het een mirakel dat Tottenham op de derde plek staat in de competitie en nu met Ajax strijdt om een plek in de finale van de Champions League.

Spurs kocht exact nul spelers in de zomer, heeft een smalle selectie en de ene na de andere dragende kracht raakt geblesseerd. De spelers worstelen zich op hun tandvlees richting de zomerstop, dat merk je aan alles. Nu zijn ook goalgetter Harry Kane (geblesseerd) en Heung-min Son (geschorst) onbeschikbaar voor de kraker van dinsdag. Als Ajax z'n Champions League-niveau haalt, wordt het een mission impossible. Een toelichting: 

De opbouw en het tempo
Het grootste probleem van Tottenham, en ook mijn grootste ergernis: de opbouw van achteruit verloopt zó stroef en langzaam. Is het een bewuste tactiek of is het juist onkunde? Ik vrees het laatste. Toby Alderweireld neemt een bal aan, legt 'm klaar, kijkt nog eens rustig rond en schuift de bal dan naar Jan Vertonghen. Negen van de tien keer geeft hij hem weer terug aan Alderweireld. Het gaat tergend traag, het dúúrt maar. Heel frustrerend om naar te kijken. 

Wat is het idee erachter? Waarom speelt Spurs week in, week uit zo? Al sla je me dood. Je geeft tegenstanders de tijd en gelegenheid om een muur op te trekken. Spurs mist op dit moment de creativiteit en het gogme om, zoals Manchester City dat bijvoorbeeld wél kan, kansen te creëeren tegen teams die verdedigend goed staan. Dat bleek afgelopen week opnieuw tegen Brighton & Hove Albion (1-0, door een zondagsschot van Christian Eriksen in de laatste minuten) en West Ham United (0-1). Ajax is weliswaar geen team dat zich op eigen helft terugtrekt, maar ik schat in dat Erik ten Hag heel slim gaat inspelen op die stroperige opbouw. 

De backs
In tactische analyses lees je vaak dat vleugelverdedigers steeds belangrijker worden in het Europese topvoetbal. Uitgerekend de backs zijn in mijn ogen de zwakste schakels van dit Tottenham. Danny Rose maakte een paar jaar geleden een aardige indruk op links, maar na diverse blessures is hij niet meer de oude. Defensief is Rose heel kwetsbaar - en dan druk ik me voorzichtig uit. Erger nog: zijn passing en keuzes aan de bal. Er gaat zó veel fout. Hou het simpel, kijk om je heen, denk ik steeds als Rose aan de bal komt. Nee hoor, weer een onbesuisde dribbel of blinde voorzet. 

Rechtsback Kieran Trippier moet de beste zaakwaarnemer van Engeland hebben, want deze maand dook het gerucht op dat SSC Napoli en Manchester United hem willen hebben. Ik geloof er helemaal niets van. Trippier, op het WK in Rusland nog uitblinker bij halve finalist Engeland, kan net als Rose niet zo goed verdedigen. Hij heeft een betere techniek dan zijn collega op de linkerflank, maar toch lijken zijn voorzetten en vrije trappen al maanden nergens op. Let er maar eens op vanavond. 

Middenveld
Harry Winks is een groot talent, maar op een of andere manier is hij heel vaak geblesseerd. Ook vanavond is Winks er niet bij. Pochettino moet centraal op het middenveld nu kiezen voor Moussa Sissoko, Eric Dier en Victor Wanyama. Geen kwaad woord over Sissoko, de revelatie van dit seizoen, maar net als die andere twee is hij geen creatieve voetballer. Dier en Wanyama zijn spelers waar je je als Spurs-fan kapot aan ergert. Ze hebben last van een tikkeltje zelfoverschatting. Zij moeten de bal veroveren en 'm daarna héél snel inleveren bij een medespeler, maar juist als het niet draait bij Tottenham - en dat is dus regelmatig het geval - gaan Dier en Wanyama dingen doen waar ze niet goed in zijn. Moeilijke passes, dribbels, kansloze schoten... Pff. Ajax hoeft echt niet wakker te liggen van die twee. 

Dele Alli, echt een natuurtalent, is natuurlijk wél een speler die het verschil kan maken. Probleem: hij is compleet uit vorm. Afgelopen zaterdag kreeg ik haast  medelijden met hem. Tegen West Ham United ging álles mis. Het thuispubliek van Spurs begon zelfs te morren. Alli vertraagt het spel (te) vaak en lijkt altijd voor de moeilijke oplossing te kiezen. Juist nu hij met zijn vorm worstelt - vermoeidheid, gok ik - zou Alli het simpel moeten houden, maar dat zit niet in zijn aard. 

Mysterie Eriksen
Vooropgesteld: Eriksen is een grandioze speler. Voetballers als hij, die met links en rechts zo makkelijk kunnen schieten en passen, zijn uniek. Juist daarom frustreert Eriksen ook. Zo'n geweldenaar moet nóg vaker het verschil maken, vind ik, en hij laat het in grote wedstrijden gewoon te vaak afweten. De vrije trappen van Eriksen, ook zoiets. Onder Spurs-fans is het inmiddels een running gag: haast ál zijn vrije trappen en corners zijn slecht.

Als Tottenham rondom het strafschopgebied mag aanleggen, gaat iedereen op het puntje van z'n stoel zitten, maar voor mij is het een mooie gelegenheid om even naar de keuken te wandelen. Het lijkt nergens op, een regelrecht mysterie. Ter verdediging van Eriksen: hij heeft dit seizoen al zo verschrikkelijk veel wedstrijden gespeeld. Pochettino geeft hem nooit rust en móet de Deen wel opstellen, want de selectie is veel te smal en een andere creatieveling heeft-ie niet. 

Ten Hag heeft zich afgelopen week ongetwijfeld teruggetrokken op zijn werkkamer om talloze dvd's van Spurs-wedstrijden te bekijken. Hij kent de zwakke plekken van dit elftal. Hij heeft ook gezien dat Tottenham verzwakt en uit vorm is en een week geleden tegen het dramatische Brighton amper een uitgespeelde kans wist te creëeren. Met de logge Fernando Llorente of de grillige Lucas Moura in de punt van de aanval vraag ik me af hoe Spurs in hemelsnaam gaat scoren tegen eenmansdestructiebedrijf Matthijs de Ligt. Ajax, mits het goed is aan de bal en geen domme dingen doet, heeft een gouden kans om vanavond rond 22.55 al met anderhalf been in de finale te staan. 0-2 of 1-3 zou een logische uitslag zijn. 

Nu maar hopen dat ik er verschrikkelijk naast zit. 

(Paul Audenaerd/VoetbalPrimeur)