Helder: 'Soms rook je de alcohollucht nog, maar 'n aanvoerder die door muren ging'
Glenn Helder speelde tussen 1995 en 1997 voor Arsenal, samen met twee markante types: Tony Adams en Nicolas Anelka. De Britse oud-verdediger en de Franse oud-spits staan samen met onder meer Patrick Vieira, Marc Overmars en Dennis Bergkamp in het Dream Team dat Helder op verzoek van VoetbalPrimeur samen heeft gesteld.
Adams speelde bijna twintig jaar lang in het eerste van Arsenal en was – ondanks zijn alcoholproblematiek – de onverzettelijke aanvoerder van The Gunners. "Een aanvoerder die door muren gaat", aldus Helder. "Hij had toen een probleem, dat werd later bekend. Maar hij kon tot laat in de ochtend doorgaan, maar tijdens de wedstrijd... De keeper van de tegenstander plukt de bal in de zestien meter voor zijn hoofd weg, de bal gaat naar de liksbuiten en wie glijdt hem met een sliding over de zijlijn, bij de rechtsbackpositie? Tony Adams! En niet één keer, maar elke keer."
Helder vindt het ongelooflijk dat Adams zo lang op topniveau bleef presteren, ondanks zijn gedrag buiten het veld. "Die nam letterlijk overal – binnen en buiten het veld – het voortouw. Soms rook je op de training nog de alcohollucht. Maar als je ziet wat hij bereikt heeft: hij staat niet voor niets in het elftal, niet alleen omdat ik hem mag."
"Ik schold Anelka elke keer helemaal verrot"
Anelka kwam als jong talent over uit Frankrijk en maakte indruk op zijn toenmalige ploeggenoot uit Leiden. "Frans nationale elftal, allemaal topclubs (onder meer Real Madrid, Paris Saint-Germain, Manchester City en Chelsea, red.), overal presteren, scorend vermogen, niet normaal. Zo snel als een hazewind. Als hij ging sprinten, hoorde je alleen: zoef..."
De twee ontwikkelden een speciale band in de Arsenal-kleedkamer. "Als we moesten trainen en omkleden, zei hij niets. Soms groette hij niet eens. Maar ik had allemaal Franse scheldwoorden geleerd van Vieira. En elke keer als Anelka binnenkwam, schold ik hem helemaal verrot in het Frans, moest hij altijd lachen, haha. Ik ga die teksten niet herhalen, maar het was zó grof dat hij elke keer in de lach schoot."