Waarom PSV geen grip had op de wedstrijd en door één-op-éénduels ten onder ging

PSV kende dinsdagavond een bliksemstart op Wembley door al na twee minuten de voorsprong te pakken. Het doelpunt was meer dan slechts een standaardsituatie. Het ging namelijk om de manier waarop de Eindhovenaren de corner afdwongen en vervolgens toesloegen. De voorhoede van PSV dwong Spurs in de opbouw richting rechtsback Serge Aurier. De Fransman werd daar gedwongen om een pass langs de zijlijn te spelen. PSV sloeg vervolgens toe met drie spelers rondom de situatie en veroverde de bal. Vervolgens kwam de dynamiek in de ploeg wat leidde tot een snelle counter en een hoekschop.

PSV werd afgelopen wedstrijden verweten doelpunten vooral op detailniveau weg te geven; dinsdagavond sloeg het op deze manier toe: Gaston Pereiro bracht de corner voor het doel, Daniel Schwaab zorgde voor een blokkade op de vijfmeterlijn, Nick Viergever hield Dele Alli van de situatie weg en Luuk de Jong had vrij baan voor zijn loopactie en kopbal. De Eindhovenaren zouden in de eerste helft nog eenmaal gevaarlijk worden: een tweede ingestudeerde hoekschop ging maar net aan het hoofd van Schwaab voorbij.

PSV schiet uit de startblokken. Het verovert de bal door kort te dekken met een overtal rondom de situatie. De hoekschop die uit de counter volgt wordt dankzij slimmigheden van Schwaab en Viergever ingekopt door Luuk de Jong. Beide verdedigers zetten een slim blok zodat de weg vrij komt voor de lange spits: 0-1.

Toch maakte de wedstrijd tegen Tottenham Hotspur duidelijk waar de moeilijkheden voor PSV liggen. De Engelsen speelden in een 4-2-3-1-formatie, net als de ploeg van Mark van Bommel. Wanneer een ploeg kort opbouwt met een dubbele controleur, stapt één van de controleurs van PSV uit waardoor er meer ruimte vlak voor de eigen defensie komt. Dit gebeurde ook tegen Tottenham, dat met Christian Eriksen en Harry Winks vlak voor de verdediging de opbouw verzorgde. Pereiro stond op Winks, Hendrix stapte telkens door op Eriksen. Spurs-trainer Mauricio Pochettino liet Alli, en mandekker Pablo Rosario met hem, telkens ver van de plek van de bal weglopen. Daardoor werd de ruimte tussen verdediging en middenveld bij PSV te groot in verdedigende situaties.

Met name Lucas Moura maakte daar twee keer optimaal gebruik van door naar binnen te draaien en vervolgens geen verdedigend blok van defensieve middenvelders op zijn weg te treffen. Een variant in het aanvalsspel bij de Spurs was om Kane in de bal te laten komen. Het centrale duo van PSV liep dan wat vooruit, waarna Alli diepte koos, de lange bal ontving en mandekker Rosario bijna te slim af was. Op deze manier passeerde de aanvallende middenvelder eerder al Schwaab, met een grote kans voor Eriksen tot gevolg.

Het blok van verdedigende middenvelders van PSV wordt door Pochettino uit elkaar gelokt. Eriksen lokt Hendrix uit zijn positie vlak voor de defensie en Rosario wordt ver van de bal gelokt door Alli. Zo komt er centraal meer ruimte voor spelers als Moura, Kane en Son.

Dit doorzag Van Bommel goed: na rust kwam zijn elftal compacter te verdedigen in de zone. Niet alleen Hendrix en Rosario kwamen meer als blok te spelen, ook Pereiro gaf de tweede helft meer ondersteuning laag op het veld. De aanvallers van PSV zetten meer druk op het opbouwende blok van de Spurs, waar Hendrix dit in de eerste helft nog deed.

Ook Rosario kwam in de tweede helft meer in zijn kracht te spelen: in compacte situaties doorzien waar de bal heen gespeeld gaat worden. Dat resulteerde in beduidend meer balveroveringen voor de centrale middenvelder. Ondanks dat de Engelsen niet meer centraal door het middenveld heen speelden, kwam het gevaar nog wel vanaf de flank. Het verdedigen van één-tegen-één situaties, wat Spurs eigenlijk de hele wedstrijd al probeerde te creëren in het centrum van de aanval, bleek uiteindelijk niet toereikend voor een goed resultaat.

In de tweede helft verdedigt het blok van PSV als eenheid, de aanvallers geven druk op het middenveld-duo van de Spurs.

Met nog minder dan een kwartier te gaan, was PSV dichtbij een fantastisch resultaat. Toch ging het mis voor de Eindhovenaren. Tottenham Hotspur probeerde het gehele duel om de centrale verdedigers van PSV in één-tegen-éénsituaties te brengen. Rosario voorkwam dat in de eerste helft door Alli te volgen. In de tweede helft positioneerde hij zich naast Hendrix en vóór de defensie, waardoor er wel weer één-op-éénsituaties kwamen. Vlak voor de gelijkmaker was de ruimte tussen de verdediging en het middenveld te groot.

Of Rosario en Hendrix, wanneer zij zich dichter bij de defensie hadden gepositioneerd, meer aan de situatie hadden kunnen doen, is moeilijk te zeggen. Diezelfde vraag kun je stellen voor het hanteren van een hogere verdedigende lijn om spitsen als Harry Kane en Fernando Llorente uit het strafschopgebied te houden. Hoe dan ook is het verdedigen van één-tegen-éénduels in de lucht erg lastig, zeker tegen topspitsen. Toch had PSV zomaar met een gelijkspel of overwinning naar huis kunnen gaan. Dat moet perspectief bieden richting een mogelijke stunt: plaatsing voor de knock-out fase van de Europa League.

De intentie van Tottenham om één-tegen-éénduels met verdedigers te creëren en de reactie van Rosario. Het leidt niet tot defensieve stabiliteit voor PSV. Uiteindelijk blijken deze één-tegen-éénduels, met een flinke dosis geluk, PSV te machtig om een goed resultaat naar huis te nemen.

De @LaptoptrainerNL kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.