Kopzorgen voor Ten Hag: dit is waarom United een beperkt transferbudget heeft
Na een bemoedigend debuutseizoen zit Erik ten Hag met Manchester United middenin de transferzomer. Die is cruciaal, want de selectie is nog verre van compleet en de Premier League-concurrentie zit niet stil. Geld is echter een probleem op Old Trafford. Hoe kan dat? Manchester United is toch één van de rijkste clubs ter wereld? VoetbalPrimeur zoekt het uit.
Ten Hag sprak na de 62ste en laatste wedstrijd van het seizoen, de verloren finale van de FA Cup, van een 'goed' seizoen. Manchester United won de League Cup (de eerste prijs sinds 2017), bereikte de finale van de FA Cup en eindigde op de derde plaats in de Premier League, weliswaar op een straatlengte van Arsenal en kampioen Manchester City. Ten Hag kan zeggen dat de club onder zijn leiding het beste seizoen in tien jaar beleefde, sinds het vertrek van Sir Alex Ferguson.
Maar Ten Hag zou Ten Hag niet zijn als hij niet véél meer wil. Het doel: de hegemonie van stadgenoot City doorbreken. Cruciaal is daarbij de samenstelling van de selectie voor volgend seizoen. Om een nieuwe reuzenstap te zetten, heeft de manager van Manchester United meer en vooral betere spelers nodig. Mason Mount kwam deze week voor 70 miljoen euro over van Chelsea. Of dat het startschot is voor een overweldigende transfervuurwerkshow? Waarschijnlijk niet.
Ten Hag en technisch directeur John Murtough hebben van het bestuur te horen gekregen dat ze deze zomer slechts 140 miljoen euro te besteden hebben op de transfermarkt. Ter vergelijking: concurrent Arsenal spendeerde al 70 miljoen aan Kai Havertz, gaat het Premier League-record breken met de komst van Declan Rice (123 miljoen) en plukt Jurriën Timber voor maximaal 45 miljoen euro weg bij Ajax. Landskampioen Manchester City lijkt zelfs 110 miljoen euro aan één verdediger - Josko Gvardiol - te spenderen.
Het is duidelijk: Manchester United zal het geld deze zomer een stuk verstandiger moeten besteden. Hoe dat kan, proberen we hieronder uit te leggen.
Reden 1: hoge transferuitgaven en veel miskopen
Hoewel Manchester United al jaren geen serieuze titelkandidaat meer is en de laatste landstitel dateert van 2013, is er met ongekende transferbedragen gesmeten op Old Trafford. Dat laatste is an sich geen probleem, mits de meeste aankopen een succes zijn. Feit is alleen dat te veel spelers ondermaats presteren als ze het rode shirt van The Mancunians aantrekken.
Tussen 2013 en 2022 gaf Manchester United bijna twee miljard (!) uit aan nieuwe spelers. Alleen Chelsea staat daar nog boven. Manchester City spendeerde ook bijna twee miljard, maar kreeg daar in die periode zes Premier League-titels én de eerste Champions League-eindzege in de clubgeschiedenis voor terug.
De moeder aller United-miskopen is waarschijnlijk Harry Maguire: in 2019 tikten The Red Devils, toen nog geleid door Ole Gunnar Solskjaer, een slordige 87 miljoen euro af. Het is nog steeds een recordbedrag voor een verdediger. De beslissing om 100 miljoen aan Ajax te betalen voor Antony is ook nog niet erg gelukkig gebleken. En wat te denken van Jadon Sancho, voor wie 87 miljoen werd betaald? Hij zou nu mogen vertrekken.
Reden 2: weinig inkomsten uit transfers
Manchester United geeft niet alleen veel uit, er wordt ook weinig verdiend aan de verkoop van spelers. Spelers als Phil Jones en Paul Pogba ontvingen megasalarissen en liepen uiteindelijk gratis de deur uit. Van de Big Six - naast Manchester United zijn dat Manchester City, Arsenal, Liverpool, Tottenham Hotspur en Chelsea - staat de club van Ten Hag onderaan als het aankomt op inkomsten uit transfers: een slordige 150 miljoen euro sinds 2013.
Reden 3: de familie Glazer
De Glazers. Alleen al met het noemen van de familienaam in en rond Old Trafford, loop je als supporter een aanzienlijk risico op een pak slaag. De Amerikanen kregen Manchester United achttien jaar geleden in handen en houden de club sindsdien in een financiële houdgreep.
Dat zit zo: de Glazers kochten United met een zogeheten 'leveraged buy-out', een constructie waarbij een bedrijf wordt overgenomen met geleend geld, waarbij het overgenomen bedrijf als onderpand dient. De club werd daardoor opgezadeld met een gigaschuld, die met dikke rente terugbetaald dient te worden en waarvan de Glazers op hun beurt weer ruimschoots profiteren. Ze investeerden nooit in United.
Die werkwijze zorgt ervoor dat Manchester United - één van de rijkste clubs ter wereld - veel minder geld kan uitgeven. Misschien is het daarom ook wel logisch dat de achterban het bloed van de Glazer-familie wel kan drinken.
Reden 4: nog steeds geen nieuwe eigenaar
De Glazers, daar zijn ze weer, hebben Manchester United te koop gezet, in de hoop nog één keer goud geld te verdienen aan de Engelse grootmacht. Twee partijen zijn in de race: de Britse miljardair Sir Jim Ratcliffe en een Qatarees consortium onder leiding van sjeik Jassim bin Hamad Al Thani. Maar al maanden is het onduidelijk wie aan de haal gaat met United. Of zijn de Glazers tóch van plan om de boel in eigen bezit te houden? De mysterieuze situatie zorgt voor een impasse, die de besluiteloosheid op Old Trafford alleen maar aanwakkert.
Reden 5: astronomische salarissen
Het gaat inmiddels de goede kant op, maar Manchester United is jarenlang enorme bedragen kwijtgeraakt aan salarissen. In het seizoen 2021/2022 was de totale loonsom met 450 miljoen euro per jaar de hoogste van alle clubs in Engeland. Saillant detail: dat seizoen behaalde de toenmalige nummer zes van de Premier League het laatste puntenaantal in dertig jaar.
De terugkeer van Cristiano Ronaldo was de belangrijkse reden voor het uitpuilende salarishuis op Old Trafford. Sinds de Portugese superster via de achterdeur naar Saudi-Arabië is vertrokken, heeft United wat meer ademruimte. Ook het gesteggel over het contract van grootverdiener David de Gea, het enige overblijfsel van het Ferguson-tijdperk, is niet zonder reden. De Spanjaard ontving na lang getreuzel een contractvoorstel, die vervolgens werd ingetrokken door de clubleiding. Inmiddels is duidelijk dat hij niet zal terugkeren.
Reden 6: Financial Fair Play
De grootste beperking van het transferbudget is Financial Fair Play. Op Old Trafford gaat er geen dag voorbij, zonder dat FFP ter sprake komt. "Alles wordt berekend. Kan dat FFP-technisch wel? Houden we genoeg geld over voor onze plannen met andere spelers", wordt een anonieme bron geciteerd door The Athletic.
Manchester United steunt de naleving van Financial Fair Play, maar opereert langs de randen van de gestelde regels. In de Premier League is het toegestaan om achttien miljoen euro verlies te maken over een periode van drie jaar. Verliezen van 110 miljoen zijn toegestaan, zolang het verschil maar wordt gedekt door de eigena(a)r)en van een club. Helaas voor United investeren de Glazers nooit in United.
Conclusie
Manchester United heeft nu de helft van het beschikbare transferbudget uitgegeven aan Mount, maar de selectie is absoluut nog niet compleet. Na het vertrek van Wout Weghorst ontbreekt het vooral aan een spits. Harry Kane is de gedroomde kandidaat, maar de topschutter van Tottenham Hotspur is simpelweg te duur. Andre Onana moet wél de overstap maken, voor 55 miljoen euro. Het is voor Ten Hag te hopen dat het transferbudget nog wordt opgekrikt door de verkoop van overbodige United-spelers.
