Keepersalarm en spitsdiscussie: De Boer gooit Oranje-strijd op zeven plekken open
De selectie van het Nederlands elftal voor het EK leek in steen geschreven, maar het coronavirus én de bondscoachwissel Ronald Koeman-Frank de Boer hebben gevolgen voor de Oranje-internationals. Op déze posities ligt de concurrentiestrijd open.
Doelman - opties: Cillessen, Krul, Bizot en Bijlow
De feiten zijn duidelijk: het houdt niet over met de Nederlandse keepers op het hoogste niveau. Oranje heeft geen onbetwiste nummer één meer, zoals in de tijd van Edwin van der Sar. Door de blessure van Cillessen mogen we zelfs spreken van een acuut keepersprobleem. Tim Krul krijgt in het Nations League-tweeluik tegen Polen en Bosnië-Herzegovina de kans van De Boer, maar hij speelt in Engeland niet meer op het hoogste niveau, Bizot is geen internationale top en Bijlow is de coming man.
Rechtsback - opties: Dumfries en Hateboer
In het voorjaar van 2020 leek het uit te draaien op een concurrentiestrijd tussen Dumfries en Joël Veltman, maar de verdediger van Brighton is voorbijgestreefd door Hans Hateboer. In de eerste interlands onder De Boer was het stuivertje wisselen tussen Dumfries en Hateboer. Toch lijkt de PSV'er na zijn uitstekende invalbeurt tegen Spanje een streepje voor te hebben.
Linker centrale verdediger: Van Dijk, Aké, Blind, Botman en De Vrij
Natuurlijk zou deze positie geen onderwerp van gesprek moeten zijn, want met Van Dijk heeft De Boer één van de beste verdedigers ter wereld tot zijn beschikking. Een zware knieblessure zet echter een groot vraagteken achter de EK-deelname van Big Virg. Mocht hij het niet halen, dan lijkt het te gaan tussen Nathan Aké en Daley Blind. De donderdag opgeroepen Sven Botman zit daar kort achter. En misschien kan rechtspoot Stefan de Vrij wel een koppeltje vormen met de onbetwiste rechter centrale verdediger Matthijs de Ligt.
Linksback: Blind, Wijndal en Van Aanholt
Vorige maand maakte hij tegen Mexico zijn debuut in Oranje en was hij nog één van de zwakkere schakels, maar woensdagavond tegen Spanje speelde Wijndal met rust en flair. Waarom zou de twintigjarige AZ'er geen vaste waarde kunnen worden in het Nederlands elftal? Nu Blind een serieuze optie wordt om de geblesseerde Van Dijk te vervangen, ligt ook de linksbackpositie open. Patrick van Aanholt geldt als alternatief.
Controlerende middenvelder: De Roon, Pröpper en Klaassen
In de EK-kwalificatiecyclus koos Koeman tijdens de belangrijke wedstrijden voor Marten de Roon. De Golfbreker van Bergamo is vooral van waarde tegen sterkere tegenstanders. Tegelijkertijd maakte Pröpper regelmatig een goede indruk, maar de Brighton-middenvelder is al lange tijd geblesseerd. Na drie jaar afwezigheid is de teruggekeerde Davy Klaassen door zijn indrukwekkende herstart bij Ajax ook weer een serieuze kandidaat.
Rechtsbuiten: Berghuis, Stengs, Bergwijn en Ihattaren
Niet de sterkst bezette positie van Oranje en dat maakt het des te interessanter om te volgen wie richting het EK de meeste aanspraak maakt op een basisplaats. Steven Berghuis en Calvin Stengs kregen tegen Spanje de kans, maar vlak de geblesseerde Steven Bergwijn én Mohamed Ihattaren nog niet uit. Opvallend: Ihattaren koos in november 2019 voor het Nederlands elftal, maar wacht om uiteenlopende redenen nog steeds op zijn debuut.
Spits: Memphis, De Jong en Malen
Luuk de Jong begon woensdag voor het eerst sinds zijn Oranje-debuut in 2011 twee interlands op rij in de basis. Dat is niet zonder reden: De Boer geeft de voorkeur aan een échte spits. Als dat zo blijft, dan wijkt Memphis waarschijnlijk uit naar de linkerkant. De vraag is echter of de MVP van 2019 niet gewoon op zijn favoriete positie moet beginnen. De Boer heeft Donyell Malen, Myron Boadu, Ryan Babel en Wout Weghorst nog achter de hand.
