Abdellaoui wil 'stronteigenwijze talenten overtuigen dat ze verkeerd bezig zijn'

"Spelers die zelf beslissen te stoppen, vallen in een zwart gat. Ik moest stoppen door fouten van andere mensen en kwam in een zwarte, bodemloze put terecht", zegt Abdellaoui in gesprek met De Telegraaf. "Mijn zaakwaarnemer Mo Sinouh en ik hebben het nog geprobeerd en er waren concrete aanbiedingen van clubs die bereid waren me te contracteren. Maar op het laatst haakten ze toch af, omdat ik had vastgezeten en door de mogelijke gevangenisstraf die me boven het hoofd hing. Van het niet voetballen ben ik depressief geworden."

"Ik was fit, geen jongen die veel de duels inging, een echte rasvoetballer. Omdat ik nooit geblesseerd was, denk ik wel dat ik tot mijn 35e of 36e had kunnen voetballen, minimaal", vervolgt Abdellaoui zijn verhaal. "Bij De Graafschap wilde ik me dat jaar (2003) weer bewijzen. Ik had een goede klik met mijn trainer Frans Adelaar en was er helemaal klaar voor. Tot er elf ambtenaren voor mijn deur stonden."

"Ik maak wel eens het rekensommetje van mijn gemiddelde salaris keer de voetbaljaren die Justitie van me heeft afgepakt en dan word ik gek. Als ik in 2006 of 2007 was vrijgesproken, had ik nog naar Dubai of Qatar gekund om goed te verdienen. Maar niet dus…"

Met zijn eigen ervaring wil Abdellaoui iets betekenen voor jeugdspelers in het profvoetbal. "Ik wil iets in het voetbal. En dan denk ik eraan met jongens tussen vijftien en negentien jaar te werken. De lastige spelers begrijp ik wel. En ik denk dat ik kijk op het spelletje heb. Maar op het mentale vlak heb ik levenslessen gehad. Dat wil je niet weten. Talenten die ook stronteigenwijs zijn, kan ik wel overtuigen dat ze verkeerd bezig zijn. Ik ken de valkuilen."